Fauna i flora

Obszary chronione

Obszar Stacji Badawczo-Dydaktycznej w Radomierzu położony jest na terenach objętych ochroną obszarową. Budynek administracyjny, zabudowania gospodarcze i łąki użytkowane kośnie położone na południe od drogi E65 znajdują się na terenie otuliny Rudawskiego Parku Krajobrazowego, zaś łąki użytkowane naprzemiennie i pastwiska położone na północ od drogi E65 obejmuje swoim zasięgiem Obszar Natura 2000 Obszar Góry i Pogórze Kaczawskie (PLH020037).

Na terenie Obszaru Natura 2000 odnotowano 25 siedlisk przyrodniczych, z czego największą powierzchnię zajmują siedliska leśne (ok. 5839 ha), oraz łąki: niżowe świeże łąki użytkowane ekstensywnie (Arrhenatherion elatioris), górskie łąki konietlicowe użytkowane ekstensywnie (Polygono-Trisetion) i zmiennowilgotne łąki trzęślicowe (Molinion), zajmujące w sumie ok. 2408 ha.

Góry i Pogórze Kaczawskie stanowią ostoję zaliczanej do reliktów lasów pierwotnych pachnicy dębowej Osmoderma eremita (gatunku priorytetowego z załącznika II Dyrektywy Siedliskowej). Ponadto występują tu wpisane do Polskiej Czerwonej Księgi Zwierząt motyle: czerwończyk nieparek (Lycaena dispar), modraszek telejus (Phengaris teleius), modraszek nausitous (Phengaris nausithous) oraz przeplatka maturna (Euphydryas maturna). Obszar stanowi również ostoję poczwarówki zwężonej (Vertigo angustior) – gatunku wpisanego do Polskiej Czerwonej Księgi zwierząt jako gatunek bardzo wysokiego ryzyka.

Obszar zamieszkują wymienione w załączniku II Dyrektywy Siedliskowej gatunki ssaków: wydra (Lutra lutra), bóbr (Castor fiber), mopek (Barbastella barbastellus), nocek łydkowłosy (Myotis dasycneme), nocek Bechsteina (Myotis bechsteinii) oraz nocek duży (Myotis myotis).

W Obszarze Natura 2000 Góry i Pogórze Kaczawskie rośnie mieczyk błotny (Gladiolus palustris), zgodnie z Polską Czerwoną Księgą Roślin gatunek zagrożony, jednakże jego występowanie nie zostało w ostatnim czasie potwierdzone. Również nie potwierdzono występowania włosocienia delikatnego (Trichomanes speciosum). Z innych gatunków roślin wymienionych w Załączniku II Dyrektywy Siedliskowej w obszarze spotkać można obuwika pospolitego (Cypripedium calceolus) i zanokcicę serpentynową (Asplenium adulterinum).

Obszar stanowi również ostoję gatunków ryb: minoga strumieniowego (Lampetra planeri) i kozy pospolitej (Cobitis taenia); z płazów jako przedmiot ochrony wymieniana jest traszka grzebieniasta (Triturus cristatus).

Opracowano na podstawie Planu Zadań Ochronnych obszaru Natura 2000 PLH020037 Góry i Pogórze Kaczawskie na lata 2014−2023

Flora łąk i pastwisk

Zbiorowiska łąkowe i pastwiskowe położone na terenie gospodarstwa (na południe od drogi E65) zaliczane są do siedlisk Natura 2000, chronionych w skali UE:

6510 – Niżowe i górskie świeże łąki użytkowane ekstensywnie (Arrhenatherion elatioris)

6520 – Górskie łąki konietlicowe użytkowane ekstensywnie (Polygono-Trisetion)

6230 - Górskie i niżowe murawy bliźniczkowe (Nardion - płaty bogate florystycznie).

Na tym obszarze stwierdzono występowanie 120 gatunków flory naczyniowej. W runie łąk i pastwisk dominują gatunki następujących traw:

• mietlica pospolita (Agrostis capillaris)
• konietlica łąkowa (Trisetum flavescens)
• kupkówka pospolita (Dactylis glomerata)
• rajgras wyniosły (Arrhenatherum elatius)
• kostrzewa czerwona (Festuca rubra)
• wiechlina łąkowa (Poa pratensis)

Wśród roślin dwuliściennych znaczący udział osiągają:

• przytulia pospolita (Galium mollugo)
• babka lancetowata (Plantago lanceolata)
• szczaw zwyczajny (Rumex acetosa)
• koniczyna łąkowa (Trifolium pratense)
• krwawnik pospolity (Achillea millefolium)
• szelężnik mniejszy (Rhinanthus minor)

 Stwierdzono występowanie gatunków objętych ochroną częściową: dziewięćsił bezłodygowy (Carlina acaulis) (fot. 1) i podkolan biały (Platanthera bifolia) (fot. 2) występujące na terenie pastwisk oraz gatunek objęty ochroną ścisłą lilia złotogłów (Lilium martagon) (fot. 3), rosnący w zadrzewieniu przy granicy pastwisk. 

Występują tu także gatunki roślin ważne dla owadów: krwiściąg lekarski (Sanguisorba officinalis) – gatunek żywicielski motyli modraszków oraz rozchodnik wielki (Hylotelephium maximum) – gatunek niezbędny do rozwoju niepylaka apollo.

opracowanie: Magdalena Szymura