prof. Antoni Polanowski
Uniwersytet Wrocławski (2005)
Urodził się 15 kwietnia 1937 r. w Radziechowach k. Żywca. Po ukończeniu liceum ogólnokształcącego w Żywcu studiował na Wydziale Rolniczym Wyższej Szkoły Rolniczej we Wrocławiu, uzyskując w roku 1961 tytuł magistra inżyniera rolnictwa w zakresie technologii rolnej.
Stopień doktora nauk biologicznych w zakresie biochemii otrzymał w 1966 r. na Wydziale Nauk Przyrodniczych Wrocławskich we Wrocławiu na podstawie rozprawy pt. „Mechanizm aktywacji i inhibicji proteolizy w ziarniakach żyta (secale cereale)”. Habilitował się na tym samym Wydziale po przedłożeniu rozprawy pt. „Preparacja oraz charakterystyka fizykochemiczna i biologiczna inhibitorów trypsyny z ziarniaków żyta (secale cereale)”. Tytuł naukowy profesora nadzwyczajnego otrzymał w 1986 r., a profesora zwyczajnego w roku 1991. Odbył cztery długoterminowe staże w Stanach Zjednoczonych (Cornell University Ithaca NY, State University of NY, Stony Brook, NY, University of Georgia, Athens, GA).
Był prodziekanem Wydziału Nauk Przyrodniczych UWr. (1978–1980), zastępcą dyrektora Instytutu Biochemii UWr. (1981–1987, 1992–1995), dyrektorem Instytutu Biologii Molekularnej UWr. (1996–2002), członkiem Senatu UWr. (1996–2002) i Uniwersyteckiej Komisji Etyki (2003–2007).
W 2009 r. podjął pracę na Wydziale Nauk o Żywności Uniwersytetu Przyrodniczego we Wrocławiu.
Przewodniczący sekcji dydaktycznej Komitetu Biotechnologii PAN (1990–1992), członek Grupy Roboczej Europejskiej Federacji Biotechnologicznej od 1982 r., Komitetu Biotechnologii PAN (1990–2008), Zespołu Ekspertów ds. Biotechnologii MEN (1989–1990), Panelu Ekspertów Zintegrowanego Programu Operacyjnego Rozwoju Regionalnego Dolnego Śląska (2004–2006).
Promotor 7 doktoratów oraz ponad 45 prac magisterskich. Wykonał 42 recenzje rozpraw habilitacyjnych i dorobku naukowego oraz 18 rozpraw doktorskich.
Autor 176 pozycji naukowych, w tym 90 prac eksperymentalnych cytowanych ponad 900-krotnie, z których dwie zaliczono do tzw. Famous paper, 13 poglądowych, 11 patentów/zgłoszeń (2 międzynarodowe), 3 podręczników, 1 Normy Polskiej i 58 komunikatów konferencyjnych.
Jest znanym na świecie specjalistą w dziedzinie chemii białek, głównie w zakresie enzymów proteolitycznych i ich białkowych inhibitorów, szczególnie w aspekcie ich zastosowania w medycynie i biotechnologii. Jest odkrywcą (wspólnie z prof. T. Wiluszem) nowej rodziny inhibitorów proteinaz serynowych i współtwórcą znanej za granicą wrocławskiej szkoły badań nad tymi związkami. Współodkrywca proteinaz sulfhydrylowych jako czynników wirulentnych Porphyromonas gingivalis – bakterii odpowiedzialnych za choroby przyzębia u dorosłych. Współtwórca metody wydzielania peptydów immunostymulacyjnych z siary owiec i krów oraz, we współpracy z ReGen Therapeutics w Londynie i Sterling Technology w USA, projektu technologicznego produkcji preparatu stosowanego w leczeniu choroby Alzheimera, sprzedawanego na całym świecie od 2007 r. pod nazwą „Colostrinin”/CogniSure.
Doktor honoris causa Akademii Rolniczej we Wrocławiu, odznaczony Krzyżem Kawalerskim Orderu Odrodzenia Polski, Złotym Medalem UWr., medalami 50-lecia i „Zasłużony dla Wydziału Nauk o Żywności AR we Wrocławiu”. Wyróżniony m.in. wieloma nagrodami Ministra Nauki i Szkolnictwa Wyższego, nagrodą Sekretarza Wydziału II PAN, licznymi nagrodami Rektorów UWr. i AR we Wrocławiu, 2 nagrodami Federacji NOT „Za najlepsze rozwiązania w dziedzinie techniki” i nagrodami specjalnymi Dyrektora POCH w Gliwicach.
