Grają od 31 lat – po raz pierwszy wystąpili w klubie studenckim w Zielonej Górze. W tym samym 1990 roku na XXVI Studenckim Festiwalu Piosenki w Krakowie zdobyli Grand Prix festiwalu, nagrodę za teksty, muzykę, aranżacje, nagrodę im. Wojtka Bellona, nagrodę Jacka Kaczmarskiego oraz prywatną nagrodę J.K. Pawluśkiewicza (20 dolarów amerykańskich). Grupa została zaproszona do koncertu „Debiutów” Festiwalu Polskiej Piosenki w Opolu i otrzymała wyróżnienie. W kolejnych latach brała udział w następujących po sobie edycjach festiwali w Krakowie i w Opolu. Na początku lat dziewięćdziesiątych wystąpiła na festiwalu w Jarocinie.
Krytycy byli zaskoczeni, publiczność zachwycona, a jak można przeczytać na stronie zespołu, sami muzycy zdając sobie sprawę z odmienności brzmienia i poetyki zaproponowanej odbiorcom, podpowiadali definicje określające to, co robią: „landszafty muzyczne” (debiutancka, analogowa płyta „Jestem Polakiem”, „To ja” ), „happy spirit” (płyty „Cztery” i „Sufit”) czy „bridge music” (na płycie „Niecud”).
Od czasu tego zwycięskiego festiwalu w Krakowie zespół „Raz Dwa Trzy” pozornie pozostając niezmiennym w swoim charakterze, nieustannie szuka, zaskakuje, pokazuje nowe spojrzenia choćby na takie klasyki polskiej piosenki jak twórczość Agnieszki Osieckiej. Mają na koncie wiele nominacji do Fryderyków. Zarówno w kategorii muzyka poetycka, jak i… popularna. Koncert z piosenkami Agnieszki Osieckiej zarejestrowany w studio jej imienia w piątą rocznicę śmierci autorki wydany na płycie „Czy te oczy mogą kłamać” przeszedł do historii polskiej muzyki rozrywkowej, nakład przekroczył ponad sto tysięcy egzemplarzy – płyta zyskała status platynowej. Podwójną „platyną” okazał się album z piosenkami Wojciecha Młynarskiego, również koncertowy. I płyta nagrana w 20-lecie istnienia zespołu.
Są fenomenem na polskiej scenie muzycznej – istnieją od 30 lat, a od 27 w niezmienionym składzie. „Raz Dwa Trzy” to Adam Nowak – gitara, śpiew, Grzegorz Szwałek – pianino elektryczne, akordeon, Jacek Olejarz – perkusja, Jarek Treliński – gitara elektryczna, akustyczna, Mirek Kowalik – gitara basowa, kontrabas oraz gość na stałe: Tadek Kulas – trąbka.
Adam Nowak, frontman zespołu i autor tekstów piosenek, który wydał niedawno płytę solową (sam o niej mówi, że to płyta „osoba”) w wywiadzie dla „Dziennika Gazety Prawnej” w grudniu 2020 roku powiedział: „Lubię, jak piosenka jest sztuką użytkową, porusza trudne tematy, do których człowiek nie jest przyzwyczajony. Pisząc, myślę o słuchaczu. Chcę, żeby to, co wymyśliłem, dotarło do niego z jak najmniejszą ilością zakłóceń. Ale z tym, co trudne, będzie musiał poradzić sobie sam. Ja mu w tym nie pomogę, nie będę tłumaczył, o czym jest piosenka, mogę ją tylko dostarczyć. Nie śpiewam o pięknej dziewczynie, świetnej furze i milionach na koncie. Zależy mi, aby ktoś, kto słucha moich piosenek, zdawał sobie sprawę z istnienia problemów, które możemy razem spróbować rozwiązać, żeby nasze życie było lepsze. Dobre, nie nijakie. Bo życie jest jedno. Drugi raz się nie przydarzy”.
