Uniwersytet Przyrodniczy we Wrocławiu swoją historią sięga tradycji lwowskich uczelni. To utworzona w 1856 roku w Dublanach Lwowska Szkoła Gospodarstwa Wiejskiego, przekształcona w roku 1858 w Wyższą Szkołę Rolniczą, a w 1901 r. – z inicjatywy Sejmu Galicyjskiego, decyzją ministra rolnictwa – w Akademię Rolniczą, która w 1919 r. została – decyzją Rady Ministrów – wraz z Wyższą Szkołą Lasową włączona do Politechniki Lwowskiej jako Wydział Rolniczo-Lasowy.
Drugą uczelnią, do której dorobku naukowego odwołuje się UPWr jest trzecia po Wilnie i Warszawie uczelnia weterynaryjna powstała na ziemiach polskich – w 1881 roku we Lwowie, również dzięki staraniom Sejmu Galicyjskiego utworzono Cesarsko-Królewską Szkołę Weterynaryjną, którą już w wolnej Polsce, w roku 1922, w uznaniu jej poziomu naukowego przekształcono w Akademię Medycyny Weterynaryjnej.
Powołanie dekretem Krajowej Rady Narodowej z 24 sierpnia 1945 roku Uniwersytetu i Politechniki we Wrocławiu wraz z wydziałami Medycyny Weterynaryjnej i Rolnictwa z Oddziałem Ogrodniczym otworzyło powojenną kartę historii Uniwersytetu Przyrodniczego we Wrocławiu. Jego bazą materialną stał się przedwojenny Instytut Rolniczy niemieckiego Uniwersytetu we Wrocławiu. W 1945 roku studia na obu wydziałach rozpoczęły 302 osoby. W roku akademickim 1946/47 kadra naukowo-dydaktyczna to 103 osoby, w tym 20 pracowników samodzielnych.
W 1951 roku z Uniwersytetu i Politechniki wyodrębniła się samodzielna uczelnia – Wyższa Szkoła Rolnicza, która od 1972 roku funkcjonowała jako Akademia Rolnicza, a od 23 listopada 2006 roku jako Uniwersytet Przyrodniczy we Wrocławiu.
