Słownik pojęć

Patent na wynalazek

Przewodnik po ochronie własności intelektualnej  


Patent na wynalazek to prawo wyłącznego korzystania (monopolu) z wynalazku w sposób zarobkowy lub zawodowy na całym obszarze Rzeczypospolitej Polskiej. Zakres ochrony patentowej określają zastrzeżenia patentowe zawarte w opisie patentowym.

Potwierdzeniem istnienia patentu jest opublikowany dokument patentowy, składający się z opisu patentowego obejmującego opis wynalazku, zastrzeżenia patentowe oraz, jeśli istnieją również rysunki.

Udzielone patenty podlegają wpisowi do rejestru patentowego, a informacja o jego udzieleniu publikowana jest w Wiadomościach Urzędu Patentowego.

Patent jest zbywalny i podlega dziedziczeniu, przy czym umowa o przeniesienie patentu wymaga, pod rygorem nieważności, zachowania formy pisemnej.

Patent trwa dwadzieścia lat od daty dokonania zgłoszenia wynalazku w Urzędzie Patentowym.

Patentów nie udziela się na:

  • wynalazki, których wykorzystywanie byłoby sprzeczne z porządkiem publicznym lub dobrymi obyczajami; nie uważa się za sprzeczne z porządkiem publicznym korzystanie z wynalazku tylko dlatego, że jest zabronione przez prawo;
  • odmiany roślin lub rasy zwierząt oraz czysto biologiczne sposoby hodowli roślin lub zwierząt, a także wytwory uzyskiwane takimi sposobami; przepis ten nie ma zastosowania do sposobów mikrobiologicznych lub innych sposobów technicznych ani do wytworów uzyskiwanych takimi sposobami o ile nie są to odmiany roślin lub rasy zwierząt;
  • sposoby leczenia ludzi i zwierząt metodami chirurgicznymi lub terapeutycznymi oraz sposoby diagnostyki stosowane na ludziach lub zwierzętach; przepis ten nie dotyczy produktów, a w szczególności substancji lub mieszanin stosowanych w diagnostyce lub leczeniu.

Za wynalazki biotechnologiczne, na które mogą być udzielone patenty, uważa się w szczególności wynalazki:

  • stanowiące materiał biologiczny, który jest wyizolowany ze swojego naturalnego środowiska lub wytworzony sposobem technicznym, nawet jeżeli poprzednio występował w naturze;
  • stanowiące element wyizolowany z ciała ludzkiego lub w inny sposób wytworzony sposobem technicznym, włącznie z sekwencją lub częściową sekwencją genu, nawet jeżeli budowa tego elementu jest identyczna z budową elementu naturalnego; zgłoszenie dotyczące sekwencji lub częściowej sekwencji genu powinno ujawniać ich przemysłowe zastosowanie;
  • dotyczące roślin lub zwierząt, jeżeli możliwości techniczne stosowania wynalazku nie ograniczają się do szczególnej odmiany roślin lub rasy zwierząt.


Wynalazek uważa się za nowy
, jeżeli nie jest on częścią stanu techniki. Istotne przy tym jest, że dla utraty nowości nie ma znaczenia, czy ktokolwiek zapoznał się z ujawnionym wynalazkiem. Zatem, publikacja w czasopiśmie naukowym, prezentacja na konferencji naukowej, zaprezentowanie na wystawie itp. sprawia, że rozwiązanie traci cechę nowości i w związku z tym, jego opatentowanie nie jest możliwe. Za stanowiące część stanu techniki uważa się również informacje zawarte w zgłoszeniach wynalazków lub wzorów użytkowych, korzystających z wcześniejszego pierwszeństwa, nieudostępnione do wiadomości powszechnej, pod warunkiem ich ogłoszenia w sposób określony w ustawie prawo własności przemysłowej.

Wynalazek uważa się za posiadający poziom wynalazczy, jeżeli dla specjalisty w danej dziedzinie wynalazek ten nie wynika w sposób oczywisty, ze stanu techniki.

Wynalazek uważany jest za nadający się do przemysłowego stosowania, jeżeli według wynalazku może być uzyskiwany wytwór lub wykorzystywany sposób, w rozumieniu technicznym, w jakiejkolwiek działalności przemysłowej, nie wykluczając rolnictwa. Oznacza to, że efekt wykorzystania wynalazku musi być użyteczny i powtarzalny, a nie jedynie teoretyczny.

Poradnik aktualny na dzień 05.05.2020 r.


Autorzy:
Anna Michalska, Paweł Szyszkowski
Redakcja:
Paweł Szyszkowski
Konsultacja:
Janusz Ludwik Gaca, Anna Kasperowicz, Krzysztof Otręba, Marta Paluch
Bibliografia

ABC przedsiębiorczości akademickiej. Red. Anna Tomtas-Anders, Fundacja Rozwoju Regionów ProRegio, Poznań 2009
Komercjalizacja B+ R dla praktyków. Red. Michał Barszcz, Narodowe Centrum Badań i Rozwoju. Warszawa 2016
Komercjalizacja wiedzy. Podręcznik dla naukowców. Autorzy: Grzegorz Gawlik, Tomasz Łasecki, Jakub Sielewiesiuk. UM Województwa Dolnośląskiego, Wrocław 2015
Materiały Urzędu Patentowego Rzeczypospolitej Polskiej (http://www.uprp.pl)
Poradnik wynalazcy. Red. Andrzej Pyrża, Krajowa Izba Gospodarcza, Warszawa 2009, Urząd Patentowy Rzeczypospolitej Polskiej, Warszawa 2009

magnacarta-logo.jpglogo European University Associationlogo HR Excellence in Researchprzejdź do bip eugreen_logo_simple.jpgica-europe-logo.jpglogo-1.png