Zaczęliśmy 71. rok istnienia UPWr

Inauguracja rozpoczęła się od przemówienia rektora prof. Jarosława Bosego. Opowiadał w nim m.in. o obowiązku i przywileju poszukiwania odpowiedzi i rozwiązań na współczesne problemy, jakie mają naukowcy i o potrzebie zreformowania dydaktyki. Podkreślał też, że panująca pandemia nauczyła wszystkich, jak ważna jest współpraca i relacje z innymi, a także tego, że środowisko akademickie jest odpowiedzialne za upowszechnianie wiedzy. Nie tylko wśród społeczeństwa, ale też młodych naukowców. – Postawiliśmy na młodych naukowców, bo to oni mogą dokonać przełomów tak potrzebnych światu, bo są kreatywni i jeszcze nieskrępowani doświadczeniem porażki. (...) Jednak młodym naukowcom, żeby dokonali przełomu, trzeba wskazać ścieżkę. Dlatego takie znaczenie ma pokoleniowa ciągłość uniwersytetu – mówił rektor Jarosław Bosy.

Uroczystość inauguracji roku akademickiego to tradycyjnie także okazja do wręczenia statuetek medali i odznak. W tym roku statuetki „Sapere Auso” oraz „Sapere Aude” wręczone zostały po raz dziesiąty. Statuetką „Sapere Auso” wyróżniona została Dorota Mroczkowska, absolwentka technologii żywności rocznika 1984 i prezeska manufaktury czekoladek Doti. Z kolei statuetką „Sapere Aude” nagrodzona została Justyna Załuska – studentka biotechnologii stosowanej roślin i rolnictwa. Jako członkini Samorządu Studenckiego UPWr jest odpowiedzialna za jakość kształcenia i rozwój ankietyzacji.

Na uroczystości rektor wręczył również medale „Za zasługi dla Uniwersytetu Przyrodniczego we Wrocławiu”. Wyróżniono nimi prof. Krzysztofa Borysławskiego, prof. Józefę Chrzanowską, prof. Andrzeja Koteckiego, prof. Marka Lorenca, Teresę Orlewską, prof. Leonida Rekovetsa, prof. Małgorzatę Robak, prof. Józefa Sowińskiego, prof. Tadeusza Trziszkę oraz prof. Pawła Wielgosza z Uniwersytetu Warmińsko-Mazurskiego w Olsztynie.

Jednym z głównych wydarzeń na inauguracji nowego roku akademickiego było nadanie profesorowi Ángelowi A. Carbonelli Barrachinie tytułu doktora honoris causa (przyznano go dwa lata temu, ale pandemia pokrzyżowała plany związane z jego wręczeniem). Wybitny naukowiec, na stałe związany z Universidad Miguel Hernandez de Elche w Hiszpanii, nie tylko ze wzruszeniem dziękował swoim bliskim i współpracownikom, ale też wiele słów poświęcił współpracy z naukowcami z Uniwersytetu Przyrodniczego we Wrocławiu. Podkreślał, że to przyjaźń jest podstawą budowania długotrwałych relacji i sukcesów naukowych.

Podczas uroczystości, jak co roku, nastąpiło także uroczyste ślubowanie studentów i doktorantów. Przedstawiciele obu grup złożyli przysięgę w imieniu ponad 1700 przyjętych studentów I stopnia i blisko 40 nowych członków Szkoły Doktorskiej UPWr.

Wśród gości uroczystości byli m.in. Wojciech Murdzek – sekretarz stanu i pełnomocnik rządu ds. reformy funkcjonowania instytutów badawczych, Jarosław Obremski – wojewoda dolnośląski oraz Jakub Mazur – wiceprezydent Wrocławia, rektorzy KRUWiO i przedstawiciele współpracujących z uczelnią instytucji i przedsiębiorstw.

Po inauguracji rektor Jarosław Bosy oficjalnie odsłonił mural powstały z okazji 70-lecia Uniwersytetu Przyrodniczego we Wrocławiu. Profesor Bosy mówił do zebranych licznie gości: – Zacznę od pytania: co łączy mural i pszczoły murarki? Odpowiedź jest oczywista – Uniwersytet Przyrodniczy we Wrocławiu. Pomysł, by ta ściana stała się jednym z charakterystycznych miejsc naszego miasta chodził nam po głowie od dłuższego czasu. Chcieliśmy nie tylko nietypowo zazielenić miejsce, którym w czasie roku akademickiego przechodzi codziennie nawet kilka tysięcy ludzi. Chcieliśmy też, by to miejsce łączyło nas – studentów, absolwentów i wykładowców zarówno ideą, którą wyraża namalowane na ścianie hasło „Mamy zielone pojęcie”, jak poczuciem wspólnoty, która będzie zamykana w kadrze podczas wspólnych, pamiątkowych zdjęć. W tym roku świętujemy nasze 70-lecie. Nasz mural jest częścią obchodów, do których przygotowywaliśmy się od roku. Jest dziełem sztuki i zarazem dowodem naszej odpowiedzialności. Bo nie tylko mamy zielone pojęcie, a więc uczymy, badamy, wspieramy, pomagamy i rozwiązujemy problemy wymagające specjalistycznej wiedzy.

Uczestnicy wydarzenia mogli także posłuchać kilku słów zarówno od wrocławskiego artysty, który go stworzył – Wojciecha Kołacza (Oteckiego), a także dr. Pawła Migdała, specjalisty od pszczół, który opowiedział o domkach dla murarek umieszczonych na muralu.

Była to też okazja do złożenia gratulacji profesorowi Ángelowi A. Carbonelli Barrachinie z okazji zdobycia tytułu doctora honoris causa. Po otwarciu muralu, już w gmachu głównym, odbyło się także oficjalne odsłonięcie nazwiska prof. Barrachiny na tablicy pamiątkowej.

Koncert jubileuszowy – wydarzenie, którego niekwestionowaną gwiazdą był kompozytor, muzyk i aranżer Krzesimir Dębski – rozpoczął rektor UPWr prof. Jarosław Bosy, mówiąc: – 4 stycznia 1881 roku w Breslau odbyło się prawykonanie Uwertury Akademickiej Johannesa Brahmsa „Gaudeamus igitur”. Pieśń średniowiecznych żaków od tego momentu stała się hymnem uniwersyteckim na całym świecie. Dzisiaj, 4 października, 140 lat po tamtym wydarzeniu, w 70-lecie istnienia Uniwersytetu Przyrodniczego we Wrocławiu zabrzmi Kantata Uniwersytecka Krzesimira Dębskiego. Usłyszycie w niej Państwo słowa „miej odwagę być mądrym”.  W 70. urodziny naszej uczelni, nie tylko na nowy rok akademicki 2021/2022, ale i na każdy kolejny dzień naszego życia, budowania wspólnoty, codziennej pracy życzę więc nam wszystkim razem i każdemu z osobna – miejmy odwagę być mądrymi.

Spotkanie otworzyła uroczystość, podczas której rektor Jarosław Bosy wręczył Drzewa Jubileuszowe, rzeźby autorstwa prof. Alojzego Gryta. Przyznano je osobom, których praca miała (i ma) dla Uniwersytetu Przyrodniczego we Wrocławiu znaczenie szczególne. Statuetki przyznano w czterech kategoriach: nauka, dydaktyka, administracja i byli rektorzy.

Prowadzący koncert redaktor Marek Obszarny, zapraszając na scenę ludzi nauki, podkreślił, że ich otwarte umysły, zdolność analizy i kreatywność decydują o pozycji rankingowej Uniwersytetu Przyrodniczego we Wrocławiu. Wyróżnienia przyznano prof. Krzysztofowi Maryczowi (nauki biologiczne, aktualnie realizuje projekt badawczy na uniwersytecie w Kalifornii), prof. Anecie Wojdyło (technologia żywności i żywienia), prof. Wojciechowi Niżańskiemu (nauki weterynaryjne), prof. Arturowi Kowalczykowi (zootechnika i rybactwo), prof. Cezaremu Kabale (rolnictwo i ogrodnictwo), prof. Krzysztofowi Sośnicy (inżynieria lądowa i transport), prof. Andrzejowi Białowcowi (inżynieria środowiska, górnictwa i energetyki) oraz prof. Szymonowi Szewrańskiemu (geografia społeczno-ekonomiczna i gospodarka przestrzenna).

Statuetki odebrali też dydaktycy, którzy wiedzą jak uczyć, by kolejne pokolenia niosły w świat zdobytą wiedzę: prof. Adam Roman, dziekan Wydziału Biologii i Hodowli Zwierząt, dr Ewa Piotrowska z Wydziału Biotechnologii i Nauk o Żywności, prof. Ryszard Pokładek z Wydziału Inżynierii Kształtowania Środowiska i Geodezji, dr Maciej Kuczkowski z Wydziału Medycyny Weterynaryjnej, prof. Wojciech Pusz z Wydziału Przyrodniczo-Technologicznego i Zdzisław Koczarski, lektor języka łacińskiego ze Studium Języków Obcych.

Uhonorowano także pracowników administracji, której kompetencja ma znaczenie dla skuteczności rektorów, ale też dla wyników naukowców i dobrej dydaktyki. Drzewa Jubileuszowe podczas koncertu odebrały: Jadwiga Bolechowska, odpowiedzialna za współpracę międzynarodową, wieloletnia dyrektor działu nauki Teresa Orlewska, mecenas Marianna Stałowska-Bryl z zespołu radców prawnych, Kazimiera Anioł, przez wiele lat odpowiedzialna za sprawy studenckie oraz Wanda Żebrowska, kierowniczka rejonu, dla której nie ma rzeczy niemożliwych do zrobienia, znalezienia i zorganizowania.

Statuetka powędrowała też do rąk Mariana Rybarczyka, wieloletniego kanclerza Uniwersytetu Przyrodniczego we Wrocławiu, prawej ręki kilku rektorów. I oczywiście do tych, którzy mieli wizje i odwagę wcielania tych wizji w życie – rektorów Uniwersytetu Przyrodniczego we Wrocławiu, których praca zdecydowała nie tylko o tym, że spotykaliśmy się na jubileuszu, ale przede wszystkim o dzisiejszej pozycji UPWr. Drzewem Jubileuszowym wyróżniono prof. Jerzego Kowalskiego, rektora Uniwersytetu Przyrodniczego we Wrocławiu w latach 1990-1996, prof. Tadeusza Szulca, rektora w latach 1996-2002, prof. Romana Kołacza, stojącego na czele Uniwersytetu Przyrodniczego od roku 2008 do 2016 i prof. Tadeusza Trziszkę, który przejął po nim insygnia i władzę rektorską na lata 2016-2020. Osobiście wyróżnienie odebrali rektorzy Tadeusz Szulc i Tadeusz Trziszka.

Po wyróżnieniach, które nie tylko u honorowanych nimi osób wywołały niemałe wzruszenie, na scenę wkroczyli dziekani dwóch najlepszych wydziałów (nie tylko na uczelni, ale przede wszystkim w Polsce): prof. Barbara Żarowska, dziekan Wydziału Biotechnologii i Nauk i Żywności oraz prof. Stanisław Dzimira, dziekan Wydziału Medycyny Weterynaryjnej. W niekonwencjonalnym dialogu opowiedzieli gościom zgromadzonym gościnnie w Teatrze Muzycznym Capitol o tym, co wyróżnia Uniwersytet Przyrodniczy we Wrocławiu, co sprawia, że jest on – jak powiedzieli – trendy.

Kulminacją wieczornych uroczystości był jednak koncert, którego bohaterem była muzyka Krzesimira Dębskiego i kompozytor we własnej osobie. Było dowcipnie, zaskakująco, wzruszająco, a nawet spontanicznie, kiedy w „Trojaku jubileuszowym” do oryginalnych wokaliz artysty dołączyła sala, co chwilę wybuchając śmiechem.

Podczas koncertu wzruszeń dostarczyli też soliści: Zofia Nowakowska i Krzysztof Iwaneczko, goście w teatrze usłyszeli „Dumkę na dwa serca” z filmu „Ogniem i mieczem”, „Afryka Mama” i „Rzeka marzeń (wspomnień)” z płyty ze ścieżką dźwiękową do „W pustyni i w puszczy”, ale też świetne aranżacje słynnych kompozycji Krzysztofa Komedy – „Kołysankę” z filmu „Dziecko Rosemary” i „Nim wstanie dzień” z „Prawa i pięści”.

Krzesimir Dębski w rozmowie z Markiem Obszarnym opowiadał nie tylko o swoich kresowych korzeniach, dziadku, który we Lwowie studiował weterynarię, a potem medycynę człowieka, ale też o tym, że na ziemiach zachodnich brakuje nam rodzimego folkloru, o swojej fascynacji Serbołużyczanami i Afryką, którą poznał dopiero po skomponowaniu muzyki do ekranizacji powieści Sienkiewicza.

Kulminacją wieczornego wydarzenia w Teatrze Muzycznym Capitol było jednak prawykonanie Kantaty Uniwersyteckiej „Exegi Monumentum” – Krzesimir Dębski żartobliwie domagał się ujawnienia, kto stał za wyborem wiersza Horacego, bo muzyka starożytnych Greków i Rzymian była mało muzykalna, a trudno publiczności zaprezentować utwór na bębenki i piszczałki. Dzieło mistrza wzbudziło jednak entuzjazm – energetyczne, witalne (w ogromnej mierze dzięki śpiewakom z połączonych chórów akademickich Wrocławia) i mocnym przesłaniem. Usłyszeliśmy pierwszą zwrotkę „Exegi monumentum”: „Zbudowałem monument trwalszy niż ze stali / Mocniejszy nad piramid królewskich istnienie / Deszcz wielki go nie zmyje wicher nie powali / Stuleci niezliczonych nie zniszczy go tchnienie” – po łacinie i po polsku, oraz motto towarzyszące wyróżnieniu „Sapere aude”: „Połowę pracy ma za sobą, kto dobrze zaczął, miej odwagę być mądrym, zacznij”, z listu Horacego do jego przyjaciela Maximusa Lolliusa, w którym dawał mu rady dotyczące życia zgodnego z filozofią złotego środka, a więc w mądrości, nauce i cnocie.

Po koncercie Maestro Krzesimir Dębski partyturę Kantaty Uniwersyteckiej skomponowanej na zamówienie Uniwersytetu Przyrodniczego we Wrocławiu z okazji jubileuszu jego 70-lecia przekazał na ręce rektora UPWr, prof. Jarosława Bosego.

is, kbk

Przemówienie rektora – inauguracja roku akademickiego 2021/2022

Listy gratulacyjne