Przewodnik po deregulacji: co się zmienia na uczelniach
1 października weszła w życie ustawa deregulacyjna, która ma odciążyć polską naukę i uczelnie od nadmiaru biurokracji. Co to oznacza w praktyce?
Przyjęta w czerwcu tego roku Ustawa deregulacyjną wprowadza wiele zmian i z założenia inicjatorów ma uprościć uczelnianą biurokrację. Zdecydowano się na wprowadzenie prostszych opisów efektów kształcenia w ramach Krajowych Ram Kwalifikacji – co więcej, nowe zasady, niewymagające skomplikowanych matryc odniesień nie wymagają żadnych prac, które potrzebne są przy dostosowywaniu starego systemu do nowego. Zmiany dotyczą też systemu oceny jakości ze strony Polskiej Komisji Akredytacyjnej – PAK nie będzie już prowadził oceny instytucjonalnej, ale będzie zajmował się analizą jakości kształcenia na kierunkach studiów prowadzonych w uczelniach. Jak podkreśla ministerstwo nauki, nowa zapisy nie tylko zmniejszają obowiązki sprawozdawcze, ale też ułatwiają dostęp do przepisów wewnętrznych uczelni – i co ważne – nie ma już obowiązku przesyłania ich do ministerstwa.
Głównym źródłem informacji o uczelniach staje się POL-on – on też będzie źródłem danych potrzebnych do podziału dotacji, co oznacza odejście od podwójnej sprawozdawczości związanej ze statystyką publiczną.
Ustawodawca zdecydował też o ograniczeniu konieczności przeprowadzania konkursu jedynie do przypadku zatrudniania nowego nauczyciela akademickiego, uproszczono też procedurę zatrudniania na stanowisku profesora nadzwyczajnego. Nowością jest też wprowadzenie ocen okresowych nauczycieli raz na cztery lata oraz elastycznych programów kształcenia, nowe zasady przyznawania stypendiów doktoranckich, pełną autonomię w tworzeniu studiów dyplomowych oraz – co jest bardzo ważne – nieodpłatnego Jednolitego Systemu Antyplagiatowego.
Broszura – przewodnik po deregulacji
kbk
