Prof. Kubiak doktorem h.c. lwowskiej uczelni

Krzysztof Kubiak, dziekan Wydziału Medycyny Weterynaryjnej, o przyznaniu mu tytułu doktora honoris causa Lwowskiego Narodowego Uniwersytetu Medycyny Weterynaryjnej i Biotechnologii im. Stefana Grzyckiego dowiedział się w marcu.

– Było już popołudnie, kiedy zadzwonił do mnie rektor lwowskiej uczelni, profesor Volodymyr Stybel i powiedział, że senat jego uczelni jednomyślnie podjął  uchwałę o przyznaniu mi tytułu doktora honoris causa. Co tu kryć – byłem zaskoczony i prawdę mówiąc, nie wiedziałem nawet, co powiedzieć. Wzruszenie pojawiło się dopiero, kiedy odłożyłem słuchawkę – opowiada prof. Krzysztof Kubiak i dodaje, że i to wzruszenie, i towarzysząca mu radość to uczucia, które trudno opisać. Je po prostu trzeba przeżyć.

Uroczystość nadania tytułu dziekanowi Wydziału Medycyny Weterynaryjnej Uniwersytetu Przyrodniczego we Wrocławiu odbyła się 14 listopada – z inicjatywy profesor Lubov Slivińskiej, która jest kierownikiem Katedry Diagnostyki Klinicznej i Chorób Wewnętrznych lwowskiej uczelni, połączono ją z konferencją „Lwowsko-Wrocławska Konferencja Naukowa z Diagnostyki i Terapii Chorób Wewnętrznych Zwierząt – przeszłość, teraźniejszość, przyszłość”. W konferencji tej wzięli udział przedstawiciele wielu weterynaryjnych ośrodków akademicki Ukrainy: Kijowa, Połtawy, Białej Cerkwi, Dnieprowska, Żytomierza, Charkowa, Odessy, Sumy i Kamieńca Podolskiego. Wrocławska weterynaria była jej współorganizatorem, co najlepiej podkreśla długoletnią współpracę obu ośrodków naukowych. – Diagnostyka kliniczna i choroby wewnętrzne zwierząt to moja zawodowa pasja, więc nic dziwnego, że to swoiste dwa w jednym bardzo mnie ucieszyło – mówi prof. Kubiak, który na lwowskiej konferencji wygłosił wykład „Nowoczesne metody obrazowania – aspekt kliniczny i dydaktyczny, z uwzględnieniem doświadczenia WMW UPWr w ich stosowaniu”.

Nie bez znaczenia tak dla uroczystości, jak i konferencji był też fakt, że 14 listopada na Ukrainie obchodzony jest dzień pracowników służby weterynaryjnej, co obu wydarzeniom nadało szczególny charakter – zgromadziły one bowiem lekarzy weterynarii, praktyków i naukowców, którzy wspierają ich swoją pracą.

– Przyjechaliśmy do Lwowa dzień wcześniej, wieczorem. To piękne miasto, ale tym razem nie ruszyłem na kolejne zwiedzanie, musiałem się przygotować do wykładu. Byłem też, nie będę ukrywać, podenerwowany. Nie codziennie przecież człowiek zostaje doktorem honoris causa. Taka chwila to ogromne przeżycie, jeszcze większe zobowiązanie. W ciągu kilku godzin staje przed oczami dorobek wielu pokoleń tych, którzy budowali weterynarię we Lwowie, a potem ocalali z wojny – we Wrocławiu. To jest też moment na refleksję nie tylko ściśle naukową, ale i historyczną. Nadanie tytułu honoris causa lwowskiej uczelni polskiemu naukowcowi z Wrocławia jest przecież kolejnym krokiem w burzeniu murów między nami, w budowaniu autentycznej przyjaźni, której podstawą w tym wypadku jest współpraca naukowa – podkreśla profesor Krzysztof Kubiak i z uśmiechem przyznaje, że nie wypada mu oceniać lwowskiej uroczystości, która była podniosła, ze wspaniałą oprawą artystyczną, ale też rodzinna. – Przyjaciele i współpracownicy, którzy pojechali ze mną do Lwowa, powiedzieli, że wypadłem dobrze, co zważywszy na stres towarzyszący wzruszeniu, przyjmuję za jedyną możliwą ocenę – żartuje nowy doktor honoris causa lwowskiej uczelni.

Współpraca Uniwersytetu Przyrodniczego we Wrocławiu i Lwowskiego Narodowego Uniwersytetu Medycyny Weterynaryjnej i Biotechnologii im. Stefana Grzyckiego rozpoczęła się po rozpadzie bloku wschodniego – w 1990 roku z inicjatywy profesora Eryka Adamczyka, ówczesnego dziekana Wydziału Medycyny Weterynaryjnej, podpisana została partnerska umowa. Przez kolejne lata współpraca ta ograniczała się jednak do rzadkich, oficjalnych wizyt, najczęściej z poziomu władz wydziałów i uczelni. Sytuacja zmieniła się w 2003 roku,  kiedy w Katedrze Chorób Wewnętrznych Wydziału Medycyny Weterynaryjnej UPWr po raz pierwszy pojawił się dr Ihor Maksymowych – pierwszy stypendysta stypendium Profesora Tołpy.

– Choć profesor Tołpa był botanikiem i wybitnym znawcą torfowisk, stypendium zdobył naukowiec z lwowskiego Wydziału Medycyny Weterynaryjnej. Jego opowieści o Lwowie, ale i samym uniwersytecie, zachęciły mnie, dr. Jolantę Spużak oraz prof. Marcina Jankowskiego do zorganizowania wyjazdu grupy pracowników na konferencję naukową organizowaną przez lwowską weterynarię. To był ten pierwszy krok, za którym poszły kolejne. I jak to bardzo często bywa – serdeczne relacje z ludźmi zaowocowały zacieśnieniem współpracy, która dziś wyraża się wspólnymi publikacjami, wymianą pracowników doktorantów i studentów, stażami naukowymi oraz organizacją konferencji – mówi prof. Krzysztof Kubiak, dodając, że ta współpraca jest najlepszym dowodem odwoływania się do wspólnego dziedzictwa łączącego naukowców z Wrocławia z ich kolegami ze Lwowa.

– Historycznie przecież wywodzimy się z Akademii Medycyny Weterynaryjnej, założonej w 1881 dzięki staraniom i wnioskowi Sejmu Galicyjskiego przez prof. Piotra Seifmana, Polaka, założyciela Instytutu Weterynarii w Kazaniu, a w latach 1881–1894 pierwszego dyrektora uczelni. To była jedna z czterech uczelni istniejących we Lwowie w dwudziestoleciu międzywojennym i jedna z dwóch kształcących lekarzy weterynarii w Polsce. Ci profesorowie, którzy uniknęli kaźni na Wzgórzach Wuleckich w 1941 roku, dotarli do Wrocławia. Legenda tych, którzy budowali tu polską weterynarię na moim wydziale jest niezmienne żywa i jest elementem naszej tożsamości. Ale daje też chyba nam wszystkim na Wydziale Medycyny Weterynaryjnej UPWr poczucie więzi z lwowską Alma Mater, dzisiaj już kształcącą specjalistów na wolnej Ukrainie. Wydaje mi się, że ta naprawdę świetnie rozwijająca się współpraca w ogromnej mierze opiera się właśnie na tym poczuciu więzi – podkreśla dziekan Wydziału Medycyny Weterynaryjnej UPWr.

Profesor Krzysztof Kubiak jest kolejnym naukowcem z Uniwersytetu Przyrodniczego we Wrocławiu wyróżnionym tytułem doktora honoris causa przez Lwowski Narodowy Uniwersytet Medycyny Weterynaryjnej i Biotechnologii im. Stefana Grzyckiego. Wcześniej uhonorowano w ten sposób rektorów Michała Mazurkiewicza i Romana Kołacza, prof. Józefa Nicponia oraz prof. Alinę Wieliczko.

kbk