Prof. Liliana Kiczak – Uczę, bo to lubię

• Profesor Liliana Kiczak jest życzliwa dla studentów. Wie, że nie zawsze mają łatwo
• Współczesny świat ewoluuje, a wraz z nim dydaktyka 
• Prof. Kiczak: – Być może dodatkowa lekcja, którą studenci wynoszą z zajęć ze mną, to lekcja wzajemnego szacunku

Przygoda prof. Kiczak z nauczaniem rozpoczęła się jeszcze podczas realizacji doktoratu na Uniwersytecie Wrocławskim. – Byłam wtedy wrzucona na głęboką wodę. Grupa studentów, którą uczyłam była niewiele młodsza ode mnie. Udało mi się jednak zdobyć autorytet i poradziłam sobie. Dziś mogę śmiało przyznać, że z wiekiem jest zdecydowanie łatwiej wejść w rolę nauczyciela – śmieje się prof. Liliana Kiczak.

Wymagająca, ale sprawiedliwa

Największą satysfakcję z bycia dydaktykiem przynosi prowadzącej kontakt z młodymi ludźmi i możliwość przekazywania im wiedzy. Jak przyznaje, moment, w którym widzi na twarzy studentów, że rozumieją zagadnienie jest nie do podrobienia. – Staram się, żeby mieli frajdę na zajęciach. Żeby się nie stresowali, ale się czegoś nauczyli. Chyba staję się z wiekiem coraz łagodniejsza – przyznaje z uśmiechem prof. Kiczak, dodając że wychodzi z założenia, że jak ktoś chce się nauczyć, to się nauczy. Bycie surowym nie sprawi, że ktoś nagle się zainteresuje przedmiotem – jedynie wprowadzi niepotrzebny stres. Nie znaczy to jednak, że prof. Kiczak nie jest wymagająca – jest, ale jest też sprawiedliwa i stara się podchodzić do studentów życzliwie. Jak podkreśla, jej dzieci również są na studiach, więc rozumie przez co młodzi ludzie przechodzą w tym wieku. Czasem przeprowadzają się z innych miast, są przestraszeni i potrzebują kogoś życzliwego, kto poda im rękę i pomoże się zaaklimatyzować. 

Dydaktyka nie stoi w miejscu

Choć jej podejście do studentów od lat pozostaje niezmienne, to prowadząca przyznaje, że forma edukacji na uniwersytetach z biegiem lat się zmienia. Oprócz wymuszonego przez pandemię nauczania online, prof. Kiczak zauważa, że studenci coraz częściej uczą się obrazowo – są wzrokowcami. Bardziej przemawiają do nich ilustracje i rysunki niż ściana tekstu. – Staram się tak dostosować materiał i tłumaczyć w taki sposób, by kolejne pokolenia rozumiały omawiany materiał – opowiada o przystosowywaniu się do ciągle ewoluującego środowiska akademickiego prof. Liliana Kiczak.

Nauczycielka zwraca też uwagę na fakt, że w ciągu jej kariery zawodowej znacznie skrócił się dystans między prowadzącymi a studentami. – Dzięki temu, że studenci mogą w każdej chwili bezpośrednio się z nami mailowo kontaktować, nie ma takiego dystansu. Za moich czasów nie ośmielilibyśmy się zadzwonić do prowadzącego. Ale uważam to za pozytywną zmianę. Gdy studenci mają jakiś problem, wiedzą, że mogą do mnie napisać, a ja im pomogę – podkreśla prowadząca z Katedry Biochemii i Biologii Molekularnej dodając, że skrócenie dystansu nie jest jedyną pozytywną zmianą na uczelni. Odkąd prof. Kiczak zaczęła uczyć zmieniła się proporcja płciowa studentów. 20 lat temu, na zajęciach było więcej mężczyzn, dziś jest więcej kobiet.  

Najważniejszy? Szacunek

Podczas zajęć prof. Kiczak stara się skupić na aspektach przydatnych przyszłym weterynarzom, by pokazać, że ogólne przedmioty również mają przełożenie na pracę, jaką absolwenci będą później wykonywać. – Zawsze podkreślam, że w czasie ćwiczeń, studenci muszą nauczyć się umiejętności manualnych, bo choć chemikami nie będą, pewne rzeczy im się przydadzą. Do tego podczas zajęć przede wszystkim staram się studentów traktować z szacunkiem i być może to jest taka lekcja, którą oni wynoszą dodatkowo z zajęć ze mną. By wzajemnie się szanować – zastanawia się prof. Kiczak, dodając że zawsze jest jej miło, kiedy studenci w ankietach końcoworocznych wystawiają jej dobre oceny. Podkreśla jednak, że nigdy nie robi niczego pod publiczkę. – Uczę, bo to naprawdę lubię – mówi z uśmiechem prof. Liliana Kiczak.

is