Wystawa rzeźb Stanisława Wysockiego w gmachu głównym UPWr
W patio gmachu głównego UPWr (ul. Norwida 25, I piętro), w godz. od 8:00 do 15:00 można oglądać wystawę rzeźb Stanisława Wysockiego.
Stanisław Wysocki
Rzeźbiarz, którego dzieła można zobaczyć na największym liniowcu świata RMS Queen Mary 2, w prywatnych kolekcjach i przestrzeni publicznej wielu miast Europy, na czele z Wrocławiem, z którym swoje życie związał w 1986 roku. W 1990 roku wraz z grupą wrocławskich artystów wystawił swoje prace w Cannden Art Center w Londynie. Pierwszą samodzielną wystawę zrobił w roku 1991 we wrocławskiej „Desie” przy pl. Kościuszki. Jego pracami zainteresowały się wówczas prestiżowe, skandynawskie galerie. Od tego czasu jego rzeźby znane są w Anglii, Danii, Szwecji, Belgii, Francji i w Niemczech.
Początkowo – jako absolwent Akademii Wychowania Fizycznego we Wrocławiu – wiązał własną przyszłość ze sportem. Ale Wrocław przełomu lat 60. i 70. XX wieku był jednym z najważniejszych centrów kultury w Polsce i w efekcie przyszły sportowiec odkrył w sobie pasje artystyczną. Ta fascynacja była tak silna, że porzucił posadę na Akademii Wychowania Fizycznego i wyjechał na studia do Berlina, w Hochschule der Künste do profesora Lonasa. W znanej berlińskiej odlewni „Hermann Noack Bildgiesserei”, gdzie na początku lat 80. XX wieku odbywał praktykę, poznał wybitnego angielskiego rzeźbiarza, Henry’ego Moore’a. Przez pewien czas współpracował ze słynnym artystą odlewając jego rzeźby. Później wielokrotnie porównywany był do wielkiego Anglika, a nawet sam otwarcie przyznawał, że Moore wywarł ogromny wpływ na jego twórczość.
W 1986 roku Stanisław Wysocki wrócił z Berlina do Wrocławia. Zbudował tu swoją pracownię i odlewnię, w której powstały między innymi Powodzianka, rzeźba dziewczyny z książkami, upamiętniająca Wielką Powódź jaka nawiedziła Wrocław rok wcześniej. Rzeźba usytuowana nad rzeką Odrą, w pobliżu Uniwersytetu Wrocławskiego, jest hołdem dla tych, którzy w czasie kataklizmu ratowali książki. Stanisław Wysocki wykonał też dzieło Theodora von Gosena – głowę Orfeusza, którą można stoi przed Muzeum Teatru we Wrocławiu. Rzeźba powstała w 1942 r. w postaci gipsowego odlewu, kilka miesięcy później, w styczniu 1943, jej twórca zmarł, a dzieło czekało ponad 70 lat na wykonanie. Podjął się go Stanisław Wysocki, powiększając model Gosena.
Rzeźby Stanisław Wysockiego najpierw powstają w glinie. Kolejnym krokiem jest forma, do której wlewany jest gorący brąz. W pracowni artysty niepodzielnie panują żywioły ognia, wody, powietrza i ziemi, z których powstaje dzieło, idea i emocje zamknięte w zimnym tworzywie. Stanisław Wysocki jest laureatem wielu nagród. W 2011 roku został uhonorowany Nagrodą Kulturalną Śląska Kraju Dolnej Saksonii. Dwa lata wcześniej swoją nagrodą wyróżniło go miasto Wrocław.
W tekście wykorzystano materiały dr. Macieja Łagiewskiego, dyrektora Muzeum Miejskiego we Wrocławiu, ze strony Stanisława Wysockiego.
