Żegnamy Olgierda Furmanka

Piotr Marszał, kierownik Studium Wychowania Fizycznego Uniwersytetu Przyrodniczego we Wrocławiu, mówi wprost: – O takich ludziach mówi się „złoty człowiek”. Życzliwy, uczynny, dobry. Kiedy objąłem po nim funkcję kierownika Studium, wspierał mnie mądrą radą nie raz i nie dwa. Wiedziałem, że zawsze, kiedy będę miał jakąś wątpliwość, mogę go prosić o pomoc, bo nigdy mi nie odmówił.

Były rektor Uniwersytetu Przyrodniczego prof. Tadeusz Szulc dodaje: – Niezwykle koncyliacyjny, otwarty w kontaktach. Poznałem go jeszcze jako prorektor, a kiedy rozpoczęliśmy starania o budowę hali sportowej i pływalni, te kontakty siłą rzeczy się zacieśniły, bo pan Furmanek był bardzo zaangażowany w tej projekty. Duże znaczenie zresztą w ich realizacji i staraniach o fundusze miały też jego kontakty, szczególnie środowiskowe w Akademickim Związku Sportowym.

– Znal tam chyba wszystkich, był przecież wiele lat członkiem Komisji Rewizyjnej AZS – przyznaje Piotr Marszał i dodaje, że jego przygoda z AZS-em zaczęła się na studiach, które zaczął na… Akademii Rolniczej na geodezji. Wtedy jeden z kolegów namówił go, by spróbował swoich sił w sekcji koszykówki, którą prowadził trener Olgierd Furmanek. – Wtedy spotkaliśmy się po raz pierwszy. Pan Furmanek był moim trenerem przez okres całych studiów. Potem pracowaliśmy razem już w innej relacji, bo w Studium, ja porzuciłem geodezję dla sportu, zrobiłem zresztą różne studia w tym kierunku. I to on zobaczył we mnie potencjał, kiedy już nie mógł kierować Studium. Dał mi szansę, mówiąc: „dobrze Piotrek, poprę cię i pomogę”. I tak właśnie było.

Piotr Marszał doskonale pamięta też, że młodzi koszykarze, którzy nierzadko treningi i zawody przedkładali nad naukę. I wtedy ostatnią deską ratunku był trener, który żadnemu z nich nie odmówił pomocy.

– Różne sytuacje się zdarzały, czasem trudne, czasem bardzo trudne. I zawsze mogliśmy na niego liczyć. Niczego nam nie załatwiał, ale nie zostawiał samego – mówi Piotr Marszał i po chwili dodaje, że Olgierd Furmanek był osobą bardzo głęboko wierzącą, nie ukrywał swojej wiary, ale też tę wiarę wyrażał uczynkami, zaangażowaniem, stosunkiem do ludzi.

Olgierd Furmanek Akademię Wychowania Fizycznego ukończył w 1962 roku, w latach 1963-66 był zawodnikiem drużyny koszykówki Warmia Olsztyn, z którą zdobył I miejsce na Mistrzostwach Europy Klubów Kolejarskich w Ałma-Acie.

Na Uniwersytecie Przyrodniczym we Wrocławiu pracował jako nauczyciel akademicki od 1966 roku, początkowo na stanowisku starszego wykładowcy w Studium Wychowania Fizycznego i Sportu. Od 1968 roku pełnił funkcję zastępcy kierownika ds. sportowych, opiekuna i kuratora klubu uczelnianego AZS. W 1991 roku objął stanowisko kierownika Studium Wychowania Fizycznego i Sportu oraz zarządcy obiektów sportowych uczelni (hala i kryta pływalnia).

 Ceniony fachowiec w pracy dydaktyczno-wychowawczej, dobry organizator, lubiany przez pracowników i studentów, był współautorem przewodnika metodycznego dla pracowników Studium WFiS i inicjatorem badań studentów lat pierwszych w zakresie wad postawy. W latach 1991–1996 jako kierownik Studium Wychowania Fizycznego i Sportu zaangażował się w budowę hali sportowej – oddanej do użytku w 1996 roku. Był też współinicjatorem, a od 2004 roku seniorem budowy krytej pływalni, która zaczęła służyć studentom i pracownikom uczelni w 2006 roku. Był opiekunem Klubu Uczelnianego AZS, członek senatu oraz senackich komisji: spraw studenckich i nauczania oraz opracowania strategii rozwoju uczelni do 2010 roku. Środowisko AZS-u – tak trenerzy, jak i sportowcy – cenili go za sukcesy sportowe, m.in. mistrzostwo Polski akademii rolniczych oraz mistrzostwa ligi międzyuczelnianej Wrocławia w koszykówce, a dzisiaj podkreślają jego oddanie pracy z młodzieżą studencką.

Olgierd Furmanek do AZS należał od 1958 roku, w latach 1958-62 był zawodnikiem drugoligowej drużyny koszykówki AZS Wrocław, w latach 1970–1976 członkiem Zarządu AZS Wrocław, w kolejnych pięciu – wiceprezesem Zarządu Środowiskowego ds. Sportowych, zaś w latach 1983–1998 członkiem Środowiskowej Komisji Rewizyjnej. Od roku 1997 był członkiem Głównej Komisji Rewizyjnej AZS, a od 1998 – przewodniczącym Środowiskowej Komisji Rewizyjnej. Członek Honorowy AZS. Za pracę dydaktyczno-wychowawczą, organizacyjną, sportową i społeczną wyróżniony nagrodami Rektora, m.in. indywidualną – I stopnia (2006), II stopnia (1974-81) oraz Ministra Oświaty i Szkolnictwa Wyższego, zespołową III stopnia (1971) i indywidualną III stopnia (1977). W 1997 roku był współzałożycielem odrodzonej Akcji Katolickiej we Wrocławiu. Przez wiele lat jako członek Diecezjalnego Zarządu Akcji Katolickiej oraz delegat na zjazdy AK aktywnie uczestniczył w tworzeniu jej struktury i programu oraz przyczynił się do jej rozwoju, szczególnie w Archidiecezji Wrocławskiej. Otrzymał wiele nagród i medali, m.in. złotą odznakę AZS (1975 r.), Medal 30-lecia „Za zasługi dla AZS Wrocław” (1975 r.), Złoty Krzyż Zasługi (1983 r.), Medal 50-lecia AZS Wrocław „za zasługi” (1995 r.), Medal 50-lecia Okręgowego Związku Koszykówki „za zasługi”(1997 r.), Pierścień 1000-lecia Biskupstwa Wrocławskiego (2000 r.), Medal 50-lecia Akademii Rolniczej (2002 r.), Nagrodę im. Prof. Eugeniusza Piaseckiego – wyróżnienie przyznane przez Zarząd Główny Akademickiego Związku Sportowego (2003 r.) i odznakę „Honorowy członek AZS” (2005 r.)

kbk