Tournée zespołu „Jedliniok”: Jedwabny Szlak

Jedwabny Szlak (Żybek Żoły) był przez setki lat najważniejszym szlakiem handlowym świata, który decydował o potędze i upadku, bogactwie i nędzy miast. Na wielkim skrzyżowaniu dróg dochodziło do wymiany nie tylko towarów, ale również nowinek technicznych, idei, religii i sztuki. W swojej ostatniej podróży „Jedliniok” – na zaproszenie Ambasady RP w Uzbekistanie i Konsulatu Generalnego RP w Ałmatach – odwiedził miasta na trasie Jedwabnego Szlaku.

Przystanek pierwszy – Kazachstan. Podczas 6-dniowego pobytu w Ałmatach – mieście położonym na samym południu Kazachstanu u podnóża gór Tien Szan – zespół dał cztery koncerty, zobaczył nie tylko samo miasto, ale i Wielkie Jezioro Ałmackie, Sobór Woźnieński, Muzeum Narodowe Kazachstanu (gdzie wystąpił podczas otwarcia wystawy poświęconej armii Andersa), a nawet miejski park rozrywki. W lokalnym menu królowała baranina, konina i egzotyczne napoje: kumys to lekko gazowany napój z kobylego mleka, a szubat – z wielbłądziego.

Przystanek drugi – po kilkunastogodzinnej podróży – to dla „Jedlinioka” ojczyzna tulipanów, czyli Uzbekistan. W Taszkencie, zwanym niegdyś ziemią obiecaną ze względu na dobry klimat, a którym rośliny wydają plony nawet dwa razy do roku, wszystko jest olbrzymie – ulice, skrzyżowania, budynki, parki. Studenci zwiedzili największy bazar w Uzbekistanie – Czorsu, gdzie sprawdzili swoje umiejętności negocjacyjne, nietypowe stacje metra, m.in. tę dedykowaną poetom i ozdobioną ilustracjami do ich książek, parlament, park Timura, plac Niepodległości i operę. Wystąpili natomiast w Domu Kultury Narodowości Uzbekistanu z okazji Dni Polonii i na bankiecie wydanym przez Ambasadę RP dla ponad 30 przedstawicielstw państw akredytowanych w Uzbekistanie.

Przystanek trzeci – Samarkanda, perła Azji Środkowej, piękne i bogate miasto. Koncert w Instytucie Agrarnym odbył się przy aplauzie wypełnionej po brzegi sali, a po nim zostało jeszcze kilka godzin na szybkie zwiedzanie – Registanu, czyli kompleksu trzech Meders, szkół islamskich ze szmaragdowymi kopułami, sufitami i ścianami wykładanymi mozaikami, największego meczetu w Uzbekistanie – Bibi Hanum i multimedialnej prezentacji wyświetlanej o zachodzie słońca na froncie Registanu.

Podróż powrotna trwała, bagatela, 62 godziny.