Witam Państwa.
Program tej uroczystości, jak w soczewce pokazuje CZYM jest dzisiaj Uniwersytet Przyrodniczy we Wrocławiu. A właściwie KIM, bo to nie mury i najlepsza nawet aparatura tworzą UNIWERSYTET, a WY, Panie i Panowie:
→ci, którzy dzięki tej uczelni zrobili progres w swoim indywidualnym rozwoju i karierze naukowej: doktoranci, habilitanci, nowo mianowani profesorowie…
→ci, którzy poświęcili tej uczelni swój czas, uwagę i energię – zarówno nasi pracownicy, jak i wspierający nas urzędnicy, politycy, biznesmeni, partnerzy z innych uczelni i instytucji…
→studenci, bez których żaden uniwersytet nie istnieje.
Za Państwa kształcenie i rozwój my dziś ponosimy odpowiedzialność, pamiętając, że już wkrótce to Wy weźmiecie na siebie odpowiedzialność za losy świata i naszą przyszłość…
→doktorzy honoris causa – czyli profesorowie nad profesorami, nasi najlepsi doradcy i ewaluatorzy, otwierający nas na świat nauki i pokazujący perspektywę wykraczającą poza nasze własne doświadczenie, ale pozwalający nam też w tej swojej perspektywie zaistnieć i rozwinąć się…
→ci, którzy najwyższą aktywność zawodową mają już za sobą, zasłużeni profesorowie i pracownicy szeroko pojętej administracji, z których dorobku nieustannie czerpiemy, także nasi emeryci…
To są ludzie Uniwersytetu Przyrodniczego we Wrocławiu celebrujący w tych dniach swoje święto.
***
Każdy z nas ma własny, indywidualny obraz swojego uniwersytetu, tak jak każdy ma własne marzenia i plany zawodowe, porażki i sukcesy. Jednak w tym, że spotykamy się na naszym wspólnym święcie, jest zapisany pewien głębszy sens: przynależności do grupy utożsamiającej się z określonymi wartościami i celami. Instytucjonalne ramy i realizowane przez instytucję strategie działania, mają ogromny wpływ na całą tę kilkutysięczną społeczność, ale oddziałują też na indywidualne losy każdej osoby.
Mam satysfakcję jako rektor, a wcześniej prorektor Uniwersytetu Przyrodniczego, że kierunki działania, które sobie wyznaczyliśmy jako instytucja, są pozytywnie weryfikowane i potwierdzane na zewnątrz, poza uczelnią. Wybraliśmy ścieżkę badawczą, wcale nieoczywistą na niewielkim uniwersytecie, do niedawna funkcjonującym jako wąsko wyspecjalizowana uczelnia rolnicza. Idziemy tą ścieżką badawczą od niedawna, ale efekty już widzimy. Przykład z ostatnich dni: Fundacja na Rzecz Nauki Polskiej ogłosiła wyniki programu START, listę stu najlepszych młodych naukowców. Wśród nich – troje z Uniwersytetu Przyrodniczego we Wrocławiu, w tym jedna osoba dodatkowo wyróżniona.
To już nie jednorazowy sukces, a kolejna edycja tego najbardziej prestiżowego w Polsce programu dla młodych naukowców, w którym docenieni zostają badacze z UPWr… Przyjemnie też słuchać rektorów znacznie większych uczelni, gdy komentują: „jeśli pojawiają się listy NCN z przyznanym na badania grantami – zawsze na nich jesteście”.
To dlatego, że:
realizujemy świadomą i konsekwentną politykę budowania środowiska sprzyjającego młodym naukowcom i wspieramy konkretny model kariery naukowca, na świecie sprawdzony, a u nas dający właśnie pierwsze doskonałe efekty.
***
Jeśli ocena każdej uczelni odbywa się na dwóch poziomach: pierwszy: jak zarabiamy, wykorzystując nasz potencjał i drugi: co zachwyciło świat, to miejmy świadomość, że na tym pierwszym poziomie właśnie młodzi naukowcy Uniwersytetu Przyrodniczego są wyjątkowo skuteczni (dodajmy: naukowcy wspierani przez swoich mentorów i kompetentną administrację). Prawie w każdym zewnętrznym konkursie dla doktorantów, doktorów, dla świeżo habilitowanych pracowników – na listach laureatów figurują Państwa nazwiska; za kilka lat – jestem przekonany – będziecie zapełniać listy laureatów, konkursów o granty i dotacje dla doświadczonych profesorów.
Nasza idea rozwoju poprzez liderów i szukanie liderów wśród młodych, zaczyna dobrze wyglądać także w tym kontekście, że to właśnie młodzi doktorzy habilitowani i profesorowie rozumieją ideę i podjęli zadanie tworzenia środowiska rozwoju dla tych jeszcze młodszych.
Mamy jako instytucja dużo do zrobienia w sprawach kształcenia i wspierania studentów. Obecność w tej auli reprezentantów najlepszych na uczelni studenckich kół naukowych, to jest dobry sygnał. Potrzebujemy Państwa, naszych studentów, jeszcze bardziej zaangażować w projekty badawcze i liczę, że i tu pomogą młodzi profesorowie.
***
Co zachwyciło świat? W naszym przypadku pytanie jeszcze częściej brzmi: co zachwyci? W nauce na początku każdy marzy żeby dokonywać przełomów. Po latach wiem, że ważniejsze jest, by tworzyć środowisko, w którym przełomy mogą być dokonywane. I to na Uniwersytecie Przyrodniczym we Wrocławiu teraz robimy. Od tego roku w ramach sieci Uniwersytetów Europejskich. Marzeniem rektora nie jest liczba podpisywanych umów bilateralnych, ani określona ranga oficjalnych spotkań. Marzeniem jest mieć takie miejsce, do którego przyjadą naukowcy żeby się spotkać z innymi naukowcami.
Taki hub dla doktorantów, z którego wychodzą doktorzy zapraszani na PostDoc, jakiego by nigdy nie dostali, gdyby nie robili doktoratu w tej właśnie grupie badawczej. Pełnia szczęścia, gdy do tego hubu będą przyjeżdżać naukowcy, żeby tu właśnie odbyć swój staż postdokowy, badać, pisać, dyskutować… Marzę o takich centrach badawczych w każdej z dziewięciu rozwijanych tu dyscyplin nauki.
Nauki o żywności i biotechnologia, weterynaria i zootechnika, geodezja i inżynieria środowiska, nauki biologiczne, społeczne, rolnicze… to dla nas wyzwania i możliwości. Zwłaszcza, że mamy w Europie coraz więcej miejsc, w których słyszymy: usiądźcie tu przy nas, porozmawiajmy, zróbmy to razem… Nie porzucajmy więc wielkich marzeń, warto na nie pracować, tu na Uniwersytecie Przyrodniczym we Wrocławiu, na naszych partnerskich uczelniach, w lepszych od nas ośrodkach.
Panie i Panowie, niech Święto Uniwersytetu Przyrodniczego we Wrocławiu przyniesie wszystkim Państwu radość i uskrzydli Wasze marzenia.
