Pro memoria

Profesor Andrzej Drabiński z Uniwersytetem Przyrodniczym we Wrocławiu związany jest od ponad pół wieku. – I od kiedy pamiętam kolejni rektorzy dbali o to, by podczas uroczystości inauguracji nowego roku akademickiego minutą ciszy czcić pamięć zmarłych pracowników i studentów – podkreśla były prorektor UPWr.

W kolejnych statutach znajdowały się też zapisy dotyczące zmarłych pracowników. Zgodnie z zapisem z 1986 roku „W dniu pogrzebu zmarłego pracownika oraz emeryta lub rencisty Uczelni wywiesza się na budynku centralnym czarną flagę”, 10 lat później kolejny paragraf ustalał, że „Uczelnia informuje społeczność akademicką o śmierci pracownika poprzez umieszczenie klepsydr. W przypadku śmierci profesora lub innego zasłużonego pracownika, na budynku głównym wywiesza się czarną flagę. Uczelnia może zlecić opublikowanie nekrologów. W pogrzebie osób szczególnie dla Uczelni zasłużonych bierze udział oficjalna delegacja oraz poczet sztandarowy”.

W 2006 roku w statucie umieszczono zapis sankcjonujący troskę o zachowanie o zasłużonych pracownikach, absolwentach i studentach. Przyjęto, że senat może nadawać jednostkom organizacyjnym, gmachom i audytoriom imiona osób zasłużonych, ale też uchwalać umieszczenie na terenie kampusu pamiątkowych tablic i rzeźb – przypomina prof. Andrzej Drabiński, dodając, że od kadencji rektora prof. Jerzego Kowalskiego rozpoczęto publikowanie rocznych sprawozdań z działalności uczelni, w których zamieszczano również nazwiska zmarłych pracowników i studentów.

Z inicjatywy kolejnego rektora, prof. Tadeusza Szulca, w ramach obchodów 50-lecia UPWr w 2001 roku ukazała się monografia „Dzieje Akademii Rolniczej we Wrocławiu”, pod redakcją Jerzego Soboty, Tadeusza Szulca i Jakuba Tyszkiewicza. 10 lat później, już z inicjatywy rektora prof. Romana Kołacza, ukazało się wydanie II, rozszerzone, tej monografii. Tym razem redakcji podjęli się Andrzej Kotecki, Tadeusz Szulc i Jakub Tyszkiewicz. W obu wydaniach znalazły się również biogramy nieżyjących już pracowników uczelni.

– A w 2011 roku Ewa Jaworska i Małgorzata Kaczmar opublikowały w naszym uczelnianym wydawnictwie wyjątkową książkę – „Ocalić od zapomnienia ten czas i tych ludzi”. Jej pomysłodawcami byli rektor, prof. Roman Kołacz oraz Maria Wanke-Jerie – ówczesna dyrektor Biura Informacji i Promocji oraz Małgorzata Wanke-Jakubowska – ówczesna  rzeczniczka prasowa uczelni. Ta unikalna pozycja, zawierająca wspomnienia o wielu profesorach jest wyjątkowo cennym źródłem informacji o naszych poprzednikach i pozwala lepiej zrozumieć historię Uniwersytetu Przyrodniczego we Wrocławiu – przypomina prof. Andrzej Drabiński.

Profesor podkreśla, że pamięć o poprzednikach kultywowana jest na wydziałach, w katedrach, instytutach. Na Wydziale Inżynierii Kształtowania Środowiska i Geodezji członkowie Zrzeszenia Absolwentów wspierani przez dziekana, prof. Bernarda Kontnego, zlokalizowali w latach 2017-2019 wszystkie groby zmarłych pracowników Wydziału znajdujące się na trzech wrocławskich cmentarzach: Osobowickim, Grabiszyńskim i św. Wawrzyńca, sporządzili odpowiednie mapki i wykazy.

– I oczywiście zapalili na tych grobach znicze na Wszystkich Świętych, z naklejkami z logo uczelni, na dowód, że pamiętamy – mówi prof. Drabiński. Jak przypomina, to rektor Roman Kołacz, przywiązujący dużą wagę do tradycji, obyczaju akademickiego i dbający o pamięć o poprzednikach, wyszedł z inicjatywą porządkowania grobów rektorów UPWr przed 1 listopada. Pomysł podchwycili studenci – pomostem stał się samorząd, który co roku zwraca się do wolontariuszy z apelem. I co roku grupka młodych ludzi jedzie na wrocławskie cmentarze, podkreślając, że w ten sposób realizuje się sztafeta pokoleń. Wyjątkiem jest ten rok, szczególny pod każdym względem ze względu na pandemię.

– Od wielu lat na Uniwersytecie Jagiellońskim, a od pięciu na Wrocławskim istnieją komitety opieki nad grobami zasłużonych pracowników tych uczelni. Może my też powinniśmy powołać taki komitet oraz stworzyć i wpisać do statutu procedurę związaną z pożegnaniem zmarłego pracownika uczelni i innych osób szczególnie zasłużonych dla naszego uniwersytetu. Pamięć, a przede wszystkim świadomość ciągłości, która z niej wynika, jest przecież istotną częścią naszego dorobku, a więc i pozycji – podkreśla prof. Andrzej Drabiński.