Pożegnaliśmy prof. Filistowicza

Prof. Tadeusz Szulc, były rektor Uniwersytetu Przyrodniczego we Wrocławiu, wiceminister edukacji i dziekan tego samego wydziału, którym kierował też prof. Andrzej Filistowicz, wspomina go jako nie tylko człowieka oddanego nauce, ale też kreatywnego organizatora, wymagającego wiele zarówno od siebie, jak i od innych.

– Nie miał obaw przed otwieraniem nowych kierunków na naszym wydziale. To dzięki jego zaangażowaniu utworzono biologię człowieka czy bezpieczeństwo żywności. Ale był nie tylko świetnym dydaktykiem czy organizatorem. Jego pasją była też nauka. Razem napisaliśmy kilka publikacji, był współautorem jednego z rozdziałów mojej książki „Hodowla zwierząt” – wspomina prof. Tadeusz Szulc, dodając, że już samo nazwisko profesora Filistowicza budziło w całym środowisku naukowym w Polsce szacunek. – Miał klasę i jako człowiek, i jako naukowiec – podkreśla były rektor UPWr, dodając, że o pozycji profesora świadczy choćby to, że był recenzentem ponad 100 prac doktorskich. – To najlepszy dowód, że łączył w swojej pracy życzliwość z wymaganiami. Kiedy trzeba było podpowiedział, co zmienić, uzupełnić, ale nie podcinał skrzydeł – uśmiecha się prof. Szulc.

Profesor Andrzej Filistowicz urodził się w 1947 roku w Parszowicach niedaleko Wołowa, w którym chodził do liceum. Po maturze wybrał studia na zootechnice w Wyższej Szkole Rolniczej we Wrocławiu, dzisiaj Uniwersytecie Przyrodniczym. Zaraz po studiach ukończonych w 1970 roku zaczął pracować w Katedrze Genetyki i Ogólnej Hodowli Zwierząt na etacie asystenta-stażysty i tu doszedł do tytułu naukowego profesora. Był cenionym genetykiem (w pracy doktorskiej zajął się analizą genetyczną buhajów rasy nizinnej czerwono-białej użytkowanych na Dolnym Śląsku, a habilitacyjnej – przewidywaniem wartości hodowlanej krów na podstawie ocen wartości hodowlanej rodziców). W latach 1990–1992 był prodziekanem, a następnie dziekanem Wydziału Zootechnicznego. Po jego przekształceniu w Wydział Biologii i Hodowli Zwierząt piastował również stanowisko dziekana (1992–1999 i od 2012 roku). Od 1997 roku jest kierownikiem Studium Podyplomowego Planowanie i Organizacja Hodowli Bydła.

Specjalista z zakresu genetyki i metod doskonalenia zwierząt, ekspert w dziedzinie planowania hodowli oraz konstruowania i optymalizacji programów hodowlanych był m.in. członkiem Komisji Ekspertów Ministra Edukacji Narodowej, Komitetu Nauk Zootechnicznych Polskiej Akademii Nauk, wiceprzewodniczącym Zarządu Głównego Polskiego Towarzystwa Zootechnicznego (od 1998 roku) i członkiem Rady Naukowej Instytutu Genetyki i Hodowli Zwierząt PAN w Jastrzębcu (od 1998), oraz kilku komitetó1) redakcyjnych. Jego wiedzę doceniła też Słowacka Akademia Nauk, której członkiem został w 2011 roku.

Był promotorem dziewięciu doktoratów i 79 prac magisterskich. Wykonał 101 recenzji w przewodach habilitacyjnych i doktorskich oraz w postępowaniu o przyznanie tytułu naukowego profesora, w konkursach na stanowisko profesora zwyczajnego i nadzwyczajnego, a także w postępowaniach o nadanie tytułu doktor honoris causa. Pod jego kierownictwem cztery osoby z kraju i dziewięciu obcokrajowców odbyło staże naukowe. Był także współautorem pięciu podręczników: „Hodowla bydła mięsnego w Sudetach” (1998), „Chów i hodowla zwierząt futerkowych” (1999), „Planowanie i organizacja hodowli zwierząt gospodarskich” (2004), „Geneticky modifikované organizmy. Genetické zdroje” (2005), „Chów i hodowla nutrii” (2006), skryptu oraz 5 innych dzieł zwartych. I był współautorem sześciu programów komputerowych z zakresu hodowli zwierząt oraz programu hodowli bydła mlecznego w Polsce.

Profesor Andrzej Filistowicz był odznaczony Krzyżem Kawalerskim Orderu Odrodzenia Polski, Medalem Komisji Edukacji Narodowej, Złotym i Brązowym Krzyżem Zasługi, ale także medalami „Za Zasługi dla Uniwersytetu Rolniczego i Leśnego w Brnie”, „Za Zasługi dla Uniwersytetu Południowoczeskiego w Czeskich Budziejowicach”, „Za Zasługi dla Uniwersytetu Rolniczego w Nitrze”, Medalem Prof. Koubka za Zasługi w Rozwoju Genetyki i Doskonalenia Zwierząt, Medalem Pamiątkowym Miasta Nysy, Medalem 25-lecia Inseminacji Bydła na Opolszczyźnie, medalem „Za Zasługi w Rozwoju Oceny Hodowli Bydła Mlecznego na Dolnym Śląsku”, Honorową Odznaką Polskiego Towarzystwa Zootechnicznego, Odznaką Honorową Zasłużony dla Ziemi Nyskiej i odznaką „Zasłużony dla Akademii Rolniczej we Wrocławiu”. Był koordynatorem współpracy między UPWr oraz Uniwersytetem Rolniczym i Leśnym w Brnie i Uniwersytetem Południowoczeskim w Czeskich Budziejowicach.