Po studiach rozpoczął pracę jako asystent stażysta w ówczesnej Katedrze Melioracji Rolnych. W 1976 r., po obronie rozprawy doktorskiej, której promotorem był prof. Jan Szymański, Rada Wydziału Melioracji Wodnych Akademii Rolniczej we Wrocławiu nadała mu stopień naukowy doktora nauk technicznych. Stopień naukowy doktora habilitowanego nauk rolniczych w zakresie melioracji rolnych uzyskał w 1988 r. na podstawie dorobku naukowego i przedłożonej rozprawy habilitacyjnej pt. „Oddziaływanie Odry na stosunki wodno-melioracyjne doliny w rejonie Brzeg Dolny – Malczyce”. Stanowisko profesora nadzwyczajnego uzyskał w 1992 r., tytuł naukowy profesora nauk rolniczych w 1998 r. a na stanowisku profesora zwyczajnego zatrudniony został na macierzystej uczelni od 2004 r.
Profesor Pływaczyk odbył szereg staży naukowych i zawodowych w kraju m.in.: w Biurze Projektów Wodnych Melioracji we Wrocławiu, Instytucie Melioracji i Użytków Zielonych w Falentach, oraz za granicą, m.in.: na Uniwersytecie Technicznym w Delft (Holandia), na Uniwersytecie w Kilonii, Uniwersytecie Technicznym w Brunszwiku (Niemcy) a także w Debreczynie, Rostocku, Nowym Sadzie, Nitrze. Stworzył też własną szkołę naukową, był promotorem czterech rozpraw doktorskich, opracował 16 recenzji dorobku i rozpraw habilitacyjnych oraz sześć opinii w postępowaniu o nadanie tytuł profesora i doktora honoris causa.
Pod jego kierunkiem ponad 100 magistrów i inżynierów wykonało prace dyplomowe. Był m.in. opiekunem Studenckiego Koła Naukowego Meliorantów im. Prof. S. Baca a także kuratorem Wydziału ds. Studenckiego Ruch Naukowego.
W latach 1990-1993 oraz 1993-1996 był prodziekanem, a w kolejnej kadencji dziekanem wydziału. Inicjował i kierował pracami w wyniku których zostały zmodernizowane i unowocześnione plany oraz programy studiów na trzech kierunkach – Inżynieria Środowiska, Geodezja i Kartografia, Budownictwo. Był współtwórcą opublikowania planów studiów na trzech kierunkach realizowanych na Wydziale oraz uzyskania przez Wydział uprawnień do nadawania stopnia doktora nauk technicznych w zakresie geodezji i kartografii. W latach 1991-1996, pracując w komisji Ministerstwa Edukacji Narodowej, współuczestniczył w opracowaniu minimum programowego dla kierunku „Inżynieria Środowiska” realizowanego w Akademiach Rolniczych. W latach 1999-2005 przez dwie kadencje pełnił funkcję prorektora ds. studenckich i nauczania. Kierował pracami zespołów, w wyniku których na Uczelni został zaktualizowany regulamin studiów, zmodernizowano system organizacji kształcenia języków obcych, a także uruchomiono m.in. pięć nowych kierunków studiów – Architektura Krajobrazu, Ogrodnictwo, Rybactwo, Gospodarka Przestrzenna oraz Towaroznawstwo. Z jego inicjatywy uruchomiono program wymiennego kształcenia studentów w uczelniach rolniczych w Polsce – MostAR, przy jego współudziale został opracowany komputerowy projekt oceny zaangażowania nauczycieli akademickich w proces dydaktyczny – SONA. Jako jedno z ważniejszych osiągnięć kadencji profesora, można uznać przyznanie przez Komisję Europejską ówczesnej Akademii Rolniczej – jako pierwszej uczelni w Polsce w 2004 r. prestiżowej nagrody w postaci ECTS LABEL.
Miarą uznania przez środowisko naukowe pozycji profesora w dziedzinach, które uprawiał jest liczba i różnorodność gremiów kolegialnych, w których zasiadał. Był kierownikiem Sekcji w Zakładowym Oddziale Samoobrony, sekretarzem Koła Zakładowego SITWM przy Wydziale, przedstawicielem asystentów i adiunktów w Radzie Wydziału Melioracji Wodnych, członkiem zespołu organizacji spartakiad AR we Wrocławiu, prezesem ogniska TKKF Świt przy AR we Wrocławiu, od 1999 r. przewodniczącym lub członkiem wielu wydziałowych, rektorskich i senackich komisji. W kadencji 2005-2009 pełnił funkcję przewodniczącego Zarządu Oddziału SITWM. Prof. Pływaczyk jest członkiem prezydium Komitetu Głównego Olimpiady Wiedzy i Umiejętności Rolniczych, wiceprzewodniczącym Komitetu Melioracji i Inżynierii Środowiska Rolniczego PAN oraz członkiem szeregu licznych branżowych stowarzyszeń i towarzystw naukowych (m.in. STWM, Polski Klub Ekologiczny, Polskie Towarzystwo Inżynierii Ekologicznej). Był przewodniczącym Uczelnianej Komisji Wyborczej, rzecznikiem dyscyplinarnym dla nauczycieli akademickich, członkiem komisji do spraw postępowania etycznego pracowników Uniwersytetu Przyrodniczego we Wrocławiu.
Za swoje osiągnięcia naukowo-badawcze, organizacyjne, dydaktyczno-wychowawcze i społeczne otrzymał wiele nagród JM Rektora, Ministra Nauki Szkolnictwa Wyższego i Techniki, dyplomy uznania Dziekana Wydziału, w tym dyplom honorowy za zasługi w rozwoju Studenckiego Ruchu Naukowego AR we Wrocławiu. Został wyróżniony m.in. Złotym Krzyżem Zasługi, Medalem Komisji Edukacji Narodowej, odznaką Zasłużony dla AR, medalem Za Zasługi dla Wydziału Inżynierii Kształtowania Środowiska i Geodezji AR we Wrocławiu, medalem 50-lecia AR we Wrocławiu, medalem 60-lecia NOT we Wrocławiu oraz Krzyżem Kawalerskim Orderu Odrodzenia Polski. Profesor od 1989 r. był przez kilkanaście lat kierownikiem Zakładu Melioracji i Budownictwa Stawowego, obecnego Zakładu Melioracji Wodnych. W latach 2006-2015 pełnił funkcję dyrektora Instytutu Kształtowania i Ochrony Środowiska UP we Wrocławiu. Jako dyrektor bardzo duży nacisk kładł na rzetelne prowadzenie w swojej jednostce badań terenowych i publikowanie osiąganych wyników. Efektem tych starań było m.in. uzyskanie w 2014 r. stopnia doktora habilitowanego w dyscyplinie ochrona i kształtowanie środowiska przez pięciu pracowników Instytutu.
