Melioracja w praktyce

Uniejów w województwie łódzkim słynie przede wszystkim ze swojego statusu uzdrowiska. Wody termalne o temperaturze 68-70° C wydobywane z głębokości ponad 2000 m to największe bogactwo tego miasta. Wypływają z trzech odwiertów oraz charakteryzują się wydajnością 120 m3/h i niską mineralizacją na poziomie 7 g/l. Dzięki swoim chemicznym i termicznym właściwościom wykorzystywane są w różnorodnych celach, między innymi do konsumpcji, produkcji kosmetyków, w celach rekreacyjnych oraz w rehabilitacji, terapii i profilaktyce wielu chorób.

Uczestnicy wyjazdu mieli również okazję podziwiać zbiornik wodny oraz elektrownię Jeziorsko położone na pograniczu województwa łódzkiego i wielkopolskiego. Ten zbiornik zaporowy utworzony na Warcie jest drugim największym pod względem powierzchni sztucznym zbiornikiem w Polsce. Jego całkowita pojemność przy maksymalnym poziomie piętrzenia wynosi 202,04 mln m3, a powierzchnia 36,65 km2. Stosunkowo niedawno, bo 20 września 1986 roku nastąpił odbiór i przekazanie zbiornika do eksploatacji. Od tego czasu spełnia funkcję regulacyjną przepływu rzeki, nawadniającą użytki rolne i rekreacyjną. Ponadto posiada także potencjał energetyczny, który od roku 1995 zamieniany jest na energię w elektrowni zlokalizowanej tuż obok, gdzie dwie turbiny Kaplana o średnicy wirnika równej 2,4 m są w stanie wytworzyć moc 4,0 MW. Przekłada się to na średnioroczną produkcję energii rzędu 20 mln kWh.

Niesamowitym, lazurowym kolorem zachwycił jeden z kolejnych punktów podróży, czyli osadnik Gajówka. Jest to sztuczny zbiornik wodny położony w gminie Przykona w Wielkopolsce. Powstał w miejscu dawnego wyrobiska Kopalni Węgla Brunatnego Adamów i wykorzystywany jest jako składowisko popiołów i żużli (miąższość składowanych popiołów to około 40 metrów).

Niestety, zbiornik nie nadaje się do celów rekreacyjnych z racji składu wody, jej silnie zasadowego odczynu (około pH 12) i dodatkowo grząskiego, nieustabilizowanego brzegu.

Uczestnicy zapoznali się również ze zbiornikiem Szałe, licznymi rybnymi stawami hodowlanymi, zbiornikiem Przykona oraz zabytkami zjawiskowych miejscowości.

Na liczbę obiektów hydrotechnicznych oraz zbiorników wodnych studenci oraz opiekunowie nie mogli narzekać. Takie wyjazdy edukacyjne są wspaniałym ukazaniem książkowej wiedzy w makroskopowej skali.

Wyjazd został dofinansowany ze środków uczelni przez prorektora ds. studenckich i kształcenia prof. Danutę Parylak, kuratora wydziałowego studenckich kół naukowych prof. Jana Kempińskiego i dyrektora Instytutu Kształtowania i Ochrony Środowiska dr. hab. inż. Romualda Żmudę.

Mateusz Lipiński