Dr Igor Turkiewicz
1. W pracy naukowca najbardziej cenię…
Wiele razy różne osoby – krewni, koledzy, nowo poznane osoby czy studenci – zadawali mi pytania typu: "Co najbardziej cenisz w pracy naukowca?" lub "Dlaczego zostałeś naukowcem?". Mimo to, nadal nie mam "dobrej" odpowiedzi. Może warto zacząć od tego, że niedawno uświadomiłem sobie, że mogę być nazywany nauczycielem – to zawód, który nigdy nie był na mojej liście marzeń. Ale życie często przynosi niespodzianki. Laboratorium zawsze wydawało mi się fascynujące, bez względu na to, czy myślałem o karierze chemika, farmaceuty czy technologa żywności. Pomimo unikania rutyny, cenię w byciu naukowcem to, że nie nudzi mnie to przez długi czas. To nie jest typowa praca "od 9 do 17". Często jakiś problem zajmuje moje myśli na wiele dni, niezależnie od tego, gdzie jestem. Frustracja, która się czasem pojawia, choć negatywna, motywuje mnie do rozwiązywania problemów i poszukiwania odpowiedzi. Dydaktyka na uczelni pozwala mi na równowagę między nauczaniem a badaniami, co jest szczególnie satysfakcjonujące, gdy mogę dzielić się z studentami wiedzą zdobytą w trakcie badań naukowych. Koniec końców, nie sądzę, by bycie naukowcem było czymś wyjątkowym czy godnym podziwu. Wszystkie aspekty tej pracy (odkrywanie, nauczanie, uczenie się, twórcza wolność, praca indywidualna i zespołowa, pisanie artykułów, podróżowanie, przyczynianie się do dobrobytu społeczeństwa itd.) mogą być wykonywane w innych zawodach. Chodzi o to, czy praca sprawia przyjemność i satysfakcję, czy motywuje do rozpoczynania każdego dnia. Ja mogę bez wątpienia odpowiedzieć na te pytania: TAK!
2. Moje naukowe inspiracje (ludzie, badania?)
Szczerze mówiąc, nigdy nie miałem jednego wzoru do naśladowania. Trudno mi też wskazać konkretne badania, które byłyby dla mnie inspiracją. Podczas mojej drogi naukowej, od początku studiów, obserwowałem codzienną pracę swoich mentorów, ich osiągnięcia, starając się rozwijać swój warsztat. Na pewno mogę wymienić profesorów: Jana Oszmiańskiego, Anetę Wojdyło i Paulinę Nowicką. Uczyłem się od nich planowania eksperymentów, pracy zespołowej i współpracy ze studentami – co jest kluczowe na początku kariery naukowca. Chociaż uczeń często przejmuje nawyki swojego nauczyciela, to ja staram się wypracować własny, indywidualny styl pracy. Teraz, będąc na odpowiednim etapie kariery, przeglądam literaturę z mojej dziedziny i dziedzin pokrewnych, aby być na bieżąco z trendami. Często nowe pomysły rodzą się podczas aktualnych badań, tworząc efekt „łańcuszka”, gdzie jedno odkrycie prowadzi do kolejnego. Mam nadzieję, że w ten sposób opracuję kolejny eksperyment, wart zgłębienia i prezentacji światu.
3. Co przyniesie nam nauka w najbliższej przyszłości, jaki będzie uniwersytet?
Uważam, że zmiany w nauce, w tym na uniwersytetach, będą kształtować się pod wpływem wielu czynników, takich jak rozwój technologii, zmiany społeczno-kulturowe i sytuacja ekonomiczna. Już teraz widzimy wpływ sztucznej inteligencji, który z pewnością będzie się nasilał. Edukacja online i hybrydowa staje się normą dla nowych pokoleń, a wirtualna i rozszerzona rzeczywistość przyczyniają się do bardziej interaktywnego uczestnictwa w zajęciach. Przyszły system nauczania wyższego prawdopodobnie będzie bardziej personalizowany, z indywidualnym dostosowywaniem planów kształcenia do predyspozycji każdego studenta. Oczekuję też, że umiędzynarodowienie stanie się jeszcze bardziej rozwinięte, a bariery językowe i granice nie będą przeszkodą w globalnym systemie edukacji. Na koniec, kluczowy wydaje się nacisk na rozwój interpersonalny studentów, w tym umiejętności miękkich, takich jak praca w grupie, komunikacja i rozwiązywanie problemów z wykorzystaniem nowoczesnych technik i narzędzi.
4. W życiu najważniejsze jest...
To pytanie skłania do przemyśleń nad różnymi potencjalnymi odpowiedziami. Pieniądze są ważne, ale nie najważniejsze. Sława może wydawać się atrakcyjna, ale zawsze chcemy więcej – to naturalne. Szczęście to kwestia wyboru. Posiadanie celu to jedno, ale kluczowa jest odwaga i determinacja do jego osiągnięcia. Zdrowie jest niewątpliwie ważne, ale to tylko część większej całości. Dla mnie, na obecnym etapie życia, najważniejsi są ludzie. Chcę otaczać się tymi, którzy sprawiają, że się uśmiecham, co pozwala mi doceniać każdą chwilę i inne aspekty życia.
