Doktorant UPWr ze stypendium im. Anny Pasek

W jedenastej edycji konkursu stypendialnego promującego najzdolniejszych doktorantów polskich jednostek naukowych laureatem został Krzysztof Wolski, doktorant III roku w Instytucie Inżynierii Środowiska na Wydziale Inżynierii Kształtowania Środowiska i Geodezji Uniwersytetu Przyrodniczego we Wrocławiu. Główny obszar jego zainteresowań oraz aktywności naukowej to hydraulika koryt otwartych ze szczególnym uwzględnieniem wpływu roślin oraz modelowanie hydrologiczne typu opad-odpływ. Celem nagrodzonego projektu jest wykazanie zmian w kształtowaniu się odpływu wód wynikających z przeobrażenia systemów leśnych w wybranych zlewniach górskich. Zmiany struktury lasów na przestrzeni lat, określone za pomocą zdjęć satelitarnych, wraz z danymi opadowymi i hydrologicznymi pozwolą utworzyć modele zmian i pozwolić na ich prognozowanie.

Krzysztof Wolski ma 28 lat. Z wyróżnieniem ukończył studia na kierunku inżynieria środowiska (specjalność: inżynieria wodna), a jego praca magisterska pt. „Zagrożenie powodziowe w Kotlinach Wałbrzyskiej, Libereckiej i Mieroszowskiej” zdobyła trzecie miejsce w VIII edycji Konkursu im. Kazimierza Dębskiego na najlepszą pracę dyplomową z hydrologii organizowanym przez Stowarzyszenie Hydrologów Polskich. Niemalże od początku studiów związany ze Studenckim Kole Naukowym Hydrologów i Hydrotechników, obecnie jest członkiem stowarzyszeń skupiających się wokół szeroko pojętej gospodarki wodnej: Polskiego Towarzystwo Geofizycznego, Stowarzyszenia Hydrologów Polskich, Towarzystwa Naukowego Inżynierii i Gospodarki Wodnej. Interesują go dwa zagadnienia naukowe: hydraulika koryt otwartych ze szczególnym uwzględnieniem wpływu roślin w korycie na warunki hydrauliczne i fluwialne (temat związany z pracą doktorską) oraz modelowaniem hydrologicznym typu opad-odpływ.

I to właśnie z drugim zagadnieniem związany jest nagrodzony projekt, celem którego jest wykazanie zmian w kształtowaniu się odpływu wód (ze szczególnym uwzględnieniem wód wezbraniowych) wynikających z przeobrażenia systemów leśnych w wybranych zlewniach górskich. Wykorzystane zostaną do tego celu zdjęcia satelitarne LANDSAT 7 oraz LANDSAT 8, na podstawie których określone zostaną zmiany struktury lasu w zlewniach na przestrzeni ostatnich 15 lat. Określone zmiany oraz obserwowane dane opadowe i hydrologiczne pozwolą zbudować modele opad – odpływ, na podstawie których możliwa będzie detekcja zmian w odpływie z tych zlewni wraz z możliwą prognozą na przyszłość.

– O tym, że istnieje takie stypendium, dowiedziałem się od starszych kolegów, którzy aplikowali o nie kilka lat temu. Nikomu się nie udawało, ale zła passa została przełamana w zeszłym roku, kiedy laureatem został Henryk Grzywna z naszej uczelni. I ja postanowiłem pójść za ciosem. Bardzo się ucieszyłem, kiedy dowiedziałem się, że zdobyłem to stypendium. Pozwoli mi ono na rozwój naukowy, bo z jednej strony sfinansuje moje badania, a z drugiej będę mógł skupić się na nauce, bo część pieniędzy wypłacana jest „do ręki” – mówi Krzysztof Wolski, student trzeciego roku studiów doktoranckich na UPWr.

Fundacja Anny Pasek powstała na początku 2008 roku z inicjatywy rodziców i najbliższych Anny ku jej pamięci. Działa aktywnie nie tylko na szczeblu lokalnym, ale także ogólnopolskim i międzynarodowym, współpracując z jednostkami badawczymi, uniwersytetami, organizacjami ratowniczymi oraz innymi stowarzyszeniami i fundacjami. Jej cele to działalność naukowo-badawcza, rozwojowa i edukacyjna w obszarze geoinformacji, nauk przyrodniczych oraz ochrony przyrody, działalność na rzecz bezpieczeństwa w obszarach górskich oraz wspieranie działalności artystycznej i społecznej.

Anna Pasek była geografem i doktorantką w Instytucie Geografii i Gospodarki Przestrzennej Uniwersytetu Jagiellońskiego, studentką geologii w Instytucie Nauk Geologicznych UJ, podróżniczką i fotografką.  Swoje pasje naukowe i podróżnicze wiązała z górami i obszarami polarnymi. Była organizatorką i współorganizatorką wielu wypraw naukowych i turystyczno-poznawczych. Odwiedziła m.in. dzikie zakątki Norwegii, Islandii, Rosji, Indii, Bhutan. W ramach międzynarodowego programu stypendialnego Socrates/Erasmus spędziła pół roku w Arktyce, uczestnicząc w zajęciach w Centrum Uniwersyteckim na Svalbardzie (UNIS). Do każdej życiowej inicjatywy podchodziła z ogromnym zaangażowaniem, pasją i energią. Ostatnim celem Anny był wyjazd do Włoch i wspinaczka na Mont Blanc w 2007 roku, z której to drogi, wraz ze swymi dwoma towarzyszami, już nie powróciła... Miała 25 lat.

opr. red.