eu_green_logo_szare.png

Aktualności

Pożegnaliśmy profesor Dziubę

Była dociekliwa, otwarta na młodych, wciąż szukająca odpowiedzi na naukowe zagadki. Kochała podróże i chętnie dzieliła się zdobytymi podczas nich doświadczeniami. Pożegnaliśmy profesor Ewelinę Dziubę.

Profesor Ewelina Dziuba od początku swej pracy na Uniwersytecie Przyrodniczym we Wrocławiu była związana z zespołem zajmującym się badaniami dotyczącymi różnych aspektów fermentacji etanolowej. Była autorytetem głównie w zakresie drożdży wykorzystywanych w przemysłach fermentacyjnych. Potrafiła przekazywać swą wiedzę, o czym mogą świadczyć liczba wypromowanych doktorów (6), magistrów (ok. 100) oraz wiele formalnych i nieformalnych recenzji prac habilitacyjnych z racji pełnienia przez wiele lat funkcji redaktora merytorycznego w wydawnictwie Uniwersytetu Przyrodniczego we Wrocławiu.

dziuba4

Pani profesor Ewelina Dziuba – jej największą naukową pasją
były drożdże przemysłowe
fot. Archiwum Wydziału

– Była naukowcem, do którego zawsze można było przyjść z problemem. Wielu doktorów i doktorów habilitowanych z Wydziału Biotechnologii i Nauk o Żywności korzystało z jej wiedzy i  cennych wskazówek redakcyjnych. Każdy z nas wiedział, że pani profesor bez wahania powie o co myśli, a ta bezkompromisowość często wskazywała właściwą drogę w gąszczu spraw naukowych. Można powiedzieć, że miała dar wyłuskiwania tego co naprawdę ważne – mówi prof. Joanna Kawa-Rygielska z Katedry Technologii Fermentacji i Zbóż.

W swoich badaniach prof. Ewelina Dziuba zajmowała się przede wszystkim intensyfikacją produkcji bioetanolu, ulepszaniem drożdży przemysłowych w celu nadania im uzdolnień do fermentacji skrobi i ksylozy; ograniczaniem rozwoju mikroflory epifitycznej w słodownictwie, interakcjami między drożdżami piwowarskimi a zróżnicowanym środowiskiem. Jej dorobek naukowy obejmuje 132 pozycje, z czego 47 to oryginalne prace badawcze. Była współautorem jednego skryptu.

– Była dla nas nie tylko autorytetem, ale też dobrą koleżanką z pracy. Wystarczyło zapukać, zapytać, zawsze miała czas na rozmowę. Umiała docenić czyjś wysiłek i zaangażowanie, pochwalić, kiedy potrzeba było mobilizacji do dalszej pracy. Naprawdę straciliśmy wyjątkową osobę. Profesor stałe wpisała się w nie tylko dzieje wydziału, ale przede wszystkim życiorysy nas, pracowników Wydziału Biotechnologii i Nauk o Żywności – przyznaje prof. Kawa-Rygielska.

dziuba

Prof. Ewelina Dziuba urodziła się 28 grudnia 1947 roku w Łodzi. Tutaj też w 1971 roku na Wydziale Chemii Spożywczej Politechniki Łódzkiej zdobyła dyplom z wyróżnieniem. W 1977 roku została doktorem nauk technicznych – na podstawie rozprawy „Otrzymywanie i charakterystyka hybrydów drożdży piwowarskich górnej fermentacji”. W 1994 r. nadano jej stopień doktora habilitowanego nauk rolniczych w zakresie technologii żywności uchwałą Rady Wydziału Technologii Żywności AR we Wrocławiu – na podstawie dorobku naukowego i rozprawy habilitacyjnej „Wpływ warunków okresowej i ciągłej fermentacji etanolowej pod obniżonym ciśnieniem na drożdże Saccharomyces cerevisiae”. W 2000 r. otrzymała stanowisko profesora nadzwyczajnego, w roku 2002 tytuł profesora w dziedzinie nauk rolniczych, a w 2009 r. – profesora zwyczajnego. Kwalifikacje zawodowe podwyższała w czasie zagranicznych staży (Wielka Brytania, Czechosłowacja, Francja, Portugalia, Niemcy, Belgia, Włochy, Grecja). Odbyła długoterminowy staż przemysłowy w Browarze Piast we Wrocławiu (1985) oraz staże: w 1988 i 1991 Szkoła Letnia KT i ChŻ na temat „Doskonalenie i przechowalnictwo drobnoustrojów przemysłowych” oraz w 1994 r. – „Advanced Course on Applied Biocatalysis” w Zakopanem. W latach 1994–2005 była kierownikiem Zakładu Biotechnologii Żywności w Katedrze Technologii Rolnej i Przechowalnictwa Akademii Rolniczej we Wrocławiu. Od 2000 r. pełniła funkcję redaktora merytorycznego serii „Technologia Żywności” Zeszytów Naukowych AR we Wrocławiu, była redaktorem merytorycznym Wydziału Nauk o Żywności w Wydawnictwie Uniwersytetu Przyrodniczego we Wrocławiu.

Była przewodniczącą i wiceprzewodniczącą XII i XIII Festiwalu Piw Polskich (Politechnika Łódzka), IV i V Szkoły Technologii Fermentacji. Uczestniczyła w realizacji międzynarodowych programów Unii Europejskiej TEMPUS (oficer łącznikowy, 1996–1998), w ramach projektu JEP 09779–95 (1999–2000), była koordynatorem lokalnym z ramienia Akademii Rolniczej we Wrocławiu programu CME 3516–97 oraz również w latach 1999–2001 koordynatorem w programie TEMPUS JEP-14111. W latach 2002–2004 była przewodniczącą Kolegium Redakcyjnego ACTA: Biotechnologia, a w latach 2001–2007 przewodniczącą Kolegium Redakcyjnego EJPAU: Biotechnology. Była organizatorem dwóch naukowych konferencji międzynarodowych. Była kierownikiem dwóch projektów badawczych i wykonawcą w trzech. Wypromowała sześciu doktorów. Otrzymała 9 nagród JM  Rektora Uniwersytetu Przyrodniczego we Wrocławiu. Otrzymała w 2001 r. Złoty Krzyż Zasługi, a w 2007 r. Medal Komisji Edukacji Narodowej. Była członkiem Polskiego Towarzystwa Technologów Żywności oraz Wrocławskiego Towarzystwa Naukowego.

Uroczystości pogrzebowe odbyły się w Łodzi.

kbk

magnacarta-logo.jpglogo European University Associationlogo HR Excellence in Researchprzejdź do bip eugreen_logo_simple.jpgica-europe-logo.jpg